جنگ عادلانه
جنگ عادلانه یعنی دعوایی بدون توهین، تحقیر، داد و فریاد و کتک زدن. یک بحث وجدل بدون خشونت، هرگز کودک را نگران نمیکند زیرا کسی او را مجبورنمی کند تا بینپدر یا مادرش یک نفر را انتخاب کند و او اصلا احساس نمیکند که یکی از آنها ضعیفاست و نیاز به حمایت دارد. دعوای خشونتآمیز حتی اگر هیچ تاثیر منفی دیگری براحساسات کودکتان نداشته باشد به او این پیام را میدهد که ازدواج یعنی خشونت ونباید در چنین رابطهای وارد شد. کودک نباید خشونت پدرومادرش را ببیند. شما باید بهاو بفهمانید که با وجود اختلاف نظرها و تفاوتهای رفتاری و فکری، شما و همسرتانیکدیگر را دوست دارید و گفتگوی شما خشونتآمیز نیست.
موضوعات خاص بزرگسالان را مطرح نکنید
بسیاری از گفتگوهای معمول باید در حضور کودک باشند زیرا مهارتهای ارتباطی، فکریو اعتقادی را به او میآموزند اما شما باید حدومرز آنچه میگویید را بشناسید. موضوعاتی که مربوط به روابط جنسی شما هستند و یا موضوعاتی که احساسات کودک را تحریکمیکنند کاملا غیر ضروری و آسیب زننده هستند. اگر همسرتان اعتیاد دارد نباید اینموضوع را در حضور کودک مطرح کنید و به دنبال راه حل باشید. کودک نباید با اعتیاد وخماری پدر یا مادرش تهدید بشود. او را درگیر موضوعاتی که احساساتش را جریحه دارمیکنند و آنها را به خوبی نمیفهمد نکنید. شما نباید بدی و ضعف اعضای خانواده را در دعوا مطرحکنید زیرا احساس کودک را نسبت به آن فرد خاص تغییر میدهید. او ممکن است دیگر پدریامادرش را دوست نداشته باشد.
از تصمیمهای نگران کننده چیزینگویید
شما و همسرتان ممکن است درباره نوع تربیت کودک و قوانینی که باید در خانه حاکمباشند با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشید اما او نباید اختلاف نظر شما را راجع بهموضوعات مربوط به خودش بداند. پدرومادری که درباره تربیت کودک در حضور خودش دعوامیکنند هدایتگران خوبی نیستند و قدرت و تاثیر گذاری کافی نیز ندارند. جر و بحثدرباره فرزند به او این اجازه را میدهد که از فرصت استفاده کند تا هر طور کهمیخواهد رفتار کند.
مشکل را پیش از اینکه باعث دعوا و درگیری شود، حلکنید
اختلاف نظرها وجود دارند اما شما میتوانید طوری رفتار کنید که کار بهدرگیریهای لفظی شدید و دعوا نرسد. هراختلافی را میتوان با آرامش و کمی از خودگذشتگی حل کرد. یک اختلاف نظر ساده مثل اینکه کدامتان بعد از مدرسه به دنبال کودکبروید را میتوانید بابرنامه ریزی و ملاحظه شرایط یکدیگر حل کنید قبل از اینکه بهیک دعوای اساسی تبدیل بشود. این روشی است که کودک آن را یاد میگیرد و به کارمیبرد.
هیچ وقت یکجرو بحث را نیمه تمام رها نکنید و با قهر و عصبانیت از مکالمه فرار نکنید. کودکنیاز دارد که صلح شما را ببیند تا به آرامش برسد
اختلافات را حل کنید
هیچ وقت یک جرو بحث را نیمه تمام رها نکنید و با قهر و عصبانیت از مکالمه فرارنکنید. کودک نیاز دارد که صلح شما را ببیند تا به آرامش برسد. او باید ببیند که شمابا وجود اختلاف نظرها و افکار متفاوت میتوانید به یک نتیجه مشترک برسید. کودک تماممکالمات شما و واکنشهایتان را میشنود و میبیند و اگر احساس کند مشکلی حل نشده درخانواده وجود دارد دچار اضطراب و نگرانی میشود. وقتی مشکلاتتان را حل میکنید بهکودک یاد میدهید که به همین شیوه رفتار کند. او میآموزد که بیش از اینکه به برندهشدن نیاز داشته باشد به همدلی و هم حسی نیازمند است.
با کودک حرف بزنید
بعد از اینکه مشاجره به پایان رسید و با همسرتان به یک نتیجه مشترک رسیدید هر دوباهم و سپس هر کدامتان با کودک حرف بزنید تا مطمئن شوید که او مشکلی با چیزهایی کهشنیده است ندارد. سعی کنید فضای سنگین خانه را تغییر بدهید.شاد شوید و اگر لازم استاز کودک عذرخواهی کنید که باعث ناراحتیش شده اید. بدترین کار این است که بحثتان رانیمه تمام بگذارید و سپس یارکشی کنید و سعی کنید کودک را به سمت خودتان جدب کنید. در واقع شما به کودک این پیام را میدهید که مشکلات نه تنها تمام نشدهاند، بلکههمچنان در روزهای آینده و در موضوعات مختلف ادامه پیدا خواهند کرد.
یارکشی نکنید
اینکه از کودکتان بخواهید که بین شما داوری کند و نظر بدهد که حق با کدامتان استبسیار اشتباه است. او دوست ندارد که بین شما و والد دیگرش انتخاب بکند و این یکتهدید است که از او بخواهید تا حق را به یکی از شما بدهد. از طرفی ممکن است کودک ازاین روش به نفع خودش بهره برداری کند و شما یا همسرتان را مجبور کند تا مطابق باخواستههایش پیش بروید. او فکر میکند قدرت بیشتری از شما دارد و میتواند به جایشما تصمیم بگیرد.
شما کامل نیستید
لزومی ندارد همیشه چهرهای موجه و معقول داشته باشید و پشت یک نقاب قرار بگیریدبرای اینکه رابطه شما و همسرتان را خوب و عالی نشان بدهید. کودک شما احساس دارد ومیتواند از اختلاف پشت پرده شما با همسرتان باخبر شود. مهم نیست که شما و همسرتاناختلافات جزیی دارید آنچه مهم است این است که آنها را مدیریت کنید و بتوانید مشکلرا حل کنید. حتی از چیزهای بد درست بهره بگیرید. اگر اختلافی دارید طوری رفتار کنیدکه کودک از شما یاد بگیرد که چطور رفتار کند.
راه کارهای درست پیدا کنید
اگر احساس میکنید بحث و گفتگوی شما با همسرتان ممکن است کمی تند و خشن شود ازکودک بخواهید تا اتاق را ترک کند یا به حیاط برود. البته چنین درخواستی در چنینموقعیتهایی همیشه قابل اجرا نیست. بهتر این است که شما و همسرتان خشمتان را کنترلکنید و آرام شوید. مثلا، زمانی که علائم و نشانههای پدیدار شدن دعوا و مشاجره رامشاهده کردید سعی کنید آن را به زمانی موکول کنید که بچهها حضور ندارند شاید تا آنزمان عصبانیت شما فروکش کند؛ در واقع بهترین علاج عصبانیت به تاخیر انداختن آن استو یا اگر شما در بحثها آرامتر هستید سعی کنید دست به عمل بزنید و با وجود ناراحتیو فشاری که تحمل میکنید همسرتان را نیز آرام کنید. یک لیوان آب به او بدهید. لبخندبزنید و با آرامش از او بخواهید که بحث گفتگو را تمام کند و سپس به کارهای دیگربپردازید.
طوفان را آرام کنید
از دست دادن کنترل، عصبانی شدن و بی طاقتی نسبت به کسی که دوستش دارید نشانهاضطراب است. اینکه نمیتوانید احساساتتان را کنترل کنید به این معنی است که شمامضطرب هستید. اضطراب و ناتوانی شما در کنترل احساساتتان کودک را نیز نگران و پریشانمیکند. بعد از یک گفتگوی تنش آفرین هم شما و هم کودکتان ممکن است به شدت عصبی وناراحت شوید. کودک را به آغوش بگیرید. او را ببوسید و آرامش کنید. یک نوشیدنی ملایمبرای همه اعضای خانواده فراهم کنید و از آنها بخواهید تا برای چند ثانیه به چیزیفکر نکنند. حتی میتوانید همگی باهم از خانه بیرون بروید و کمی پیادهروی کنید تاآرامش دوباره به شما بازگردد. فراموش کنید که نباید کودک را در همان محیط عصبیومتشنج رها کنید تا به مرور زمان همه چیز فراموش شود، زیرا او به سختی آنها رافراموش میکند.