بیسفنول A یک ماده شیمیایی معمول است که در جداره بسیاری از قوطی‌های آلومینیومی و بسته بندیهای غذایی وجود دارد.
اخیراً سازمان غذا و داروی آمریکا استفاده از بیسفنول BPA را در بطریهای شیر نوزادان و لیوانهای لوله دار به دلیل ترس از اینکه ممکن است موجب مشکلاتی در رشد کودکان شود، ممنوع کرده است.
دکتر لئوناردو تراسانده استادیار متخصص کودکان در دانشگاه نیویورک گفت: BPA در ایجاد چاقی و بیماریهای قلبی در بزرگسالان نیز نقش دارد.
وی گفت: این تحقیقات نشان داد که رژیم غذایی و ورزش تنها عوامل افزایش چاقی نیستند.
تراسانده اظهار داشت: BPA مانند استروژن- یک هورمون زنانه- عمل می‌کند و می‌تواند بر هورمونهای بدن و سلولهای چاقی تاثیر بگذارد و آنها را بزرگتر کند.
گروه تحقیقاتی تراسانده میزان BPA را در ادرار تقریباً 2900 کودک و نوجوان که در تحقیقات بررسی تغذیه و سلامت ملی آمریکا بین سالهای 2003 تا 2008 شرکت کرده بودند، اندازه گیری کردند.
محققان در مقایسه سطح BPA در ادرار و وزن شرکت کنندگان متوجه شدند حدود 10 درصد از این کودکان که کمترین میزان BPA را در ادرارشان داشتند چاق بودند.
در حالی که این رقم در کودکانی که بالاترین میزان BPA را در ادرارشان داشتند، 22 درصد بود.
بررسی های بعدی نشان داد این ارتباط فقط در کودکان و نوجوانان سفیدپوست بیشتر به چشم می خورد و نتایج این تحقیقات در مورد دختران و سران یکسان بود.
این ارتباط در مورد مواد شیمیایی مشابه که در کرمهای ضدآفتاب، صابونها و سایر محصولات استفاده می شود، صدق نمی کند.
تراسانده گفت: BPA تقریباً در همه جا وجود دارد. تقریباً 93 درصد از آمریکایی های 6 سال به بالا در ادرار خود BPA دارند. اما دیوید کاتز مدیر مرکز تحقیقاتی پیشگیری در دانشگاه یل گفت: این تحقیقات مانند سایر تحقیقات مبنی بر مشاهده نمی توانند رابطه علت و معلولی را اثبات کنند.
وی خاطر نشان کرد: در واقع ممکن است که BPA دلیل چاقی باشد اما می‌تواند نشانگر استفاده از غذاهای فرآوری شده بیشتر نیز باشد.
این متخصص همچنین گفت: میزان چاقی در کودکانی که کمترین میزان BPA را در ادرارشان داشتند قابل توجه بود.
نتایج این تحقیقات در مجله American Medical Association به چاپ رسید.