پیشگیری از اختلال در زندگی با به دنیا آمدن بچه

 در زندگی هر زوج موقعیت‌هایی ایجاد می‌شود که می‌تواند تعادلی را که پس از مدت زمانی به وجود آمده بر هم زده و زندگی زناشویی را با چالش روبه‌رو کند. با آینده‌نگری و رعایت برخی موارد می‌توان از وقوع موقعیت‌های ناخوشایند جلوگیری کرد، اما رویارویی با برخی موارد در زندگی مشترک گریز ناپذیر استدر زندگی هر زوج موقعیت‌هایی ایجاد می‌شود که می‌تواند تعادلی را که پس از مدت زمانی به وجود آمده بر هم زده و زندگی زناشویی را با چالش روبه‌رو کند. با آینده‌نگری و رعایت برخی موارد می‌توان از وقوع موقعیت‌های ناخوشایند جلوگیری کرد، اما رویارویی با برخی موارد در زندگی مشترک گریز ناپذیر است و‌گاه نیز برای برقراری ارتباطی محکمتر باید آن‌ها را پذیرفت. یکی از مواردی که می‌تواند در زندگی تعادل یافته یک زوج جوان به صورت موقت اختلال ایجاد کند تولد فرزند است. تولد فرزند حادثه‌ای است که خواه ناخواه بر روابط خانوادگی و زناشویی اثر می‌گذارد و البته طبیعی است که این تغییر در مورد فرزند اول و در زوج‌های جوان بیشتر به چشم بخورد. اگر با این آثار آشنا باشیم و بدانیم که چگونه باید به استقبال آن‌ها رفت، تولد کودک برای‌مان شیرینی بیشتری خواهد داشت و از توفان احتمالی که سواحل آرامش زندگی‌مان را به هم می‌ریزد در امان می‌مانیم.

چرا ناگهان همه چیز زیر و رو می‌شود؟

نکته مهمی که باید درآغاز به آن اشاره کرد این است که خواسته یا ناخواسته بودن فرزند، در تغییراتی که در سیستم خانواده به وجود می‌آید بسیار موثراست.

ورود یک کودک ناخواسته به دلیل عدم برنامه‌ریزی قبلی و گاهی حتی برهم زدن برنامه‌های زوج، تاثیرات عمیق‌تر و بعضا ناگوارتری بر روابط آن‌ها می‌گذارد. حتی اگر فرزند خواسته با برنامه‌ریزی قبلی به خانواده پا بگذارد باز هم خواه ناخواه تغییراتی در روند روابط و جریان عادی خانواده خواهد گذاشت. زنان باردار تغییرات هورمونی و در نتیجه تغییرات جسمی و عاطفی کاملا مشهودی در خود احساس می‌کنند که باعث می‌شود زندگی روزمره آن‌ها متفاوت شود. مسائلی مانند خواب، خوراک، فعالیت روزمره و حتی مسائل عاطفی و جنسی زمان بارداری با زمان غیربارداری آن‌ها متفاوت است. این حالت در هر فردی می‌تواند از درجات کم تا درجات بسیار شدید متغیر باشد.

همسران این زنان باید دقت بیشتری در توجه و ایجاد آرامش در محیط خانه در مسائل عاطفی زنان داشته باشند. روابط جنسی به خصوص در ماه‌های آخر کمتر می‌شود، بنابراین توجه نشان دادن و نیاز به ابراز محبت به صورت جسمی و روحی بیشتر است تا جایگزین فاصله روابط جنسی شود، در غیر این صورت فاصله به وجود آمده می‌تواند تاثیرات منفی حتی پس از زایمان به دنبال داشته باشد.

شوهران را از خانواده بیرون نکنید!

پس از تولد نوزاد موقعیت جدیدی پیش می‌آید. فرد تازه‌ای به اعضای خانواده اضافه می‌شود که مسئولیت‌ها و مشکلات جدیدی را به وظایف والدین می‌افزاید. این موجود جدید به علت ناتوانی، مسئولیت‌ها و مراقبت‌های ویژه‌ای را می‌طلبد. واضح است که نگهداری از چنین موجود پاک، ضعیف، ظریف و زیبایی، قسمت عمده‌ای از وقت مادر را به خود اختصاص می‌دهد. به خصوص اینکه این مادر جوان و تا حدی بی‌تجربه، وظایف دیگری نیز غیر از بچه‌داری به عهده دارد. پس طبیعی است که با این وظایف تمام ناشدنی، فرصت چندانی برای رسیدگی به شوهر باقی نمی‌ماند. زن بیشتر اوقات خود را با بچه سپری می‌کند و مرد در جـّو خانواده تنها باقی می‌ماند و این احساس به او دست می‌دهد که با تولد فرزند از جمع خانواده طرد شده و تمام محبت و توجه اطرافیان، به خصوص همسر که تاکنون نقطه اتکا و پشتوانه او در کار و زندگی بوده است به طرف موجودی کوچک و ضعیف معطوف شده و دیگر عشق و علاقه پیشین را در او نمی‌یابد. اما مطمئنا تولد فرزند نمی‌تواند از مهر و علاقه زن نسبت به شوهر بکاهد. با ورود این تازه وارد کوچک دیگر فرصتی برای ابراز محبت به شوهر باقی نمی‌ماند. زمان و فرصت کافی برای نشان دادن این محبت یک مسئله مهم و نوع ابراز محبت نیز مورد دیگری است. بسیار حیاتی است که اگر به کسی علاقه‌مند هستیم محبت‌مان را در کلام و عمل به او نشان دهیم.

بی‌توجهی ممنوع!

پس از زایمان نیز زنان دچار بحران‌های روحی و روانی خواهند شد که این نیز صبر و حوصله و توجه مرد خانواده را اقتضا می‌کند تا زمانی که این بحران با تغییراتی که درساعات خواب و بیداری و روند زندگی ایجاد می‌کند، به آرامی گذر کند. از سوی دیگر زنان نیز پس از به دنیا آمدن فرزند باید کاملا هوشیار باشند تا توجه به فرزند و مسائل جانبی و فشارهای وارده، آن‌ها را از توجه به شوهر و ابراز علاقه و آراستگی ظاهری و اخلاقی غافل نکند. در این دوران بهانه اینکه کار زیاد، خواب کم یا مسئولیت‌های سنگین باعث اینگونه بی‌توجهی‌هاست به هیچ عنوان قابل توجیه نخواهد بود. پس زن وشوهر علی‌رغم تغییری که آمدن فرزند خواسته یا ناخواسته درخانواده و روابط آن‌ها ایجاد می‌کند حتما باید از یکدیگر مانند سابق مراقبت کنند و به هم توجه کنند و به این نکته واقف باشند که فرزند به دنیا آمده است تا خوشبختی ما را کامل کند نه اینکه بین والدین شکافی ایجاد کند که گاهی تا آخرعمر هم قادر به پرکردن آن نباشیم.

آقای پدر، حالا نوبت شماست

حس پدرشدن برای هر مردی متفاوت است. برای بعضی مردان، این حس بلافاصله پس از دیدن جواب مثبت آزمایش همسرش ایجاد می‌شود اما برای برخی دیگر به آغوش کشیدن فرزند، چنین حسی را در پی خواهد داشت. اما در دوران بارداری همسرتان، آنچه از همه مهم‌تر است، احترام گذاشتن، صبر کردن و حضور همیشگی شما در کنار اوست.

بررسی‌ها و تحقیقات حالت عاطفی مادر و تاثیر آن روی جنین نشان می‌دهد اگر مادر آرام باشد، کودک نیز آرامش خواهد داشت. نگرانی مداوم مادر در دوران بارداری، موجب ترشح هورمون‌هایی می‌شود که عامل فشار روحی هستند و بر اثر نفوذ این هورمون‌ها درون جفت، حالت مادر به کودک منتقل می‌شود. بنابراین پدران هم می‌توانند عامل نگرانی‌های مادر و فرزند باشند هم می‌توانند با ایجاد آرامش و برقراری محیطی امن و حمایتی و دور از هرگونه دغدغه و اضطراب به مادر کمک کنند تا کودکی را پرورش دهد که فارغ از فشارهای روحی روانی باشد. حضور همسر در کنار یک زن باردار به او احساس امنیت خاطر می‌بخشد.

توصیه‌هایی به پدران در دوران بارداری و شیردهی مادر

همراه همیشگی او باشید. سعی کنید در ویزیت‌های دوران بارداری همسرتان همیشه او را همراهی کنید. به صحبت‌های پزشک همسرتان گوش دهید. مطالب خواندنی را بخوانید. اگر نوار ویدئویی به شما داده شده ببینید و حتی کتاب‌هایی را که در مورد بارداری، زایمان و مراقبت از نوزاد به شما توصیه می‌‌شود، بخوانید. حتی می‌توانید با همسرتان به فروشگاه کتاب بروید و در این زمینه‌ها کتاب تهیه کنید.

در مراقبت از نوزاد کمک کنید. با همسرتان در مورد اینکه نوزاد به چه وسایلی نیاز دارد صحبت و مشورت کنید. در مورد اتاق خواب و نحوه چیدمان اتاق او و جای خوابش تصمیم‌گیری کنید. قسمتی از خانه را که بسیار زیبا‌تر، خوش رنگ‌تر و دارای تهویه و پنجره مناسب است با نظر هم برای او انتخاب کنید. اگر قرار است رنگ خاصی برای پرده یا دیوار اتاق او انتخاب کنید با هم مشورت کنید. با همسرتان خرید بروید و با هم به بودجه‌تان توجه کنید.

به همسرتان کمک کنید تا در دوران بارداری همیشه سلامت بماند. به او کمک کنید تا غذاهای سالم بخورد و ورزش کند.

اگر همسرتان نیاز به سونوگرافی دارد، در 3 ماهه دوم و سوم حتما با او همراه شوید. در این صورت قادر هستید سر، دست‌ها و پای نوزاد خود را ببینید. حتی از هفته ۲۰ به بعد قادر هستید جنسیت فرزند خود را بدانید.