مشکلات پوستي، حالت تهوع، دلدرد و.. گاهي اوقات تمامي اين دردها براي بچهها به جاي اينکه با کلمات ادا شوند با اندامها نشان داده ميشود. درواقع اين روشي است که آنها ناراحتي خودشان را به شما انتقال ميدهند؛ يک پيام کوتاه با اندامهايشان...
همه ما ميدانيم که ذهن و جسم بشر اجزاي جداييناپذيري از او را تشکيل ميدهند اما طبق تحقيقات انجام شده نوزاد ابتداي تولد احساسات و واکنشهايش را توسط اندامش نشان ميدهد. يک روانشناس معروف آمريکايي ميگويد نوزاد با پوستش گوش ميدهد و با گوشهايش ميبيند يعني در واقع تمامي اندامهاي او بيانگر احساساتش هستند.
جايگزينهاي کلمات
اگزما، مشکلات گوارشي و هر آنچه در بدن نوزاد ميگذرد و او نميتواند به شما بگويد با دست و پاها با چشم و ابرو با کج کردن دهان و بارزترين حالت استفاده از حنجره يعني جيغ کشيدن و گريه کردن است و تا 3 سالگي اينگونه ابرازاحساسات و نشان دادنها ادامه خواهد داشت البته هيچ فرمول مشخصي براي اين کار ارائه نشده يعني ممکن است کودک شما حتي تا 4سالگي هم از اندامش براي بيان خواستههايش استفاده کند شروع به حرف زدن کودک شما و کمتر استفاده کردن از اندامش بيشتر به اين موضوع بازميگردد که او چه موقع اجتماعيتر ميشود يا فضاي اجتماعي را تجربه ميکند. تا وقتي در جمع خانواده است نياز به حرف زدن را خيلي احساس نميکند چرا که فعاليتهاي حرکتي و اجتماعي او با ورود به محيطي جديدتر برايش معنا مييابد و درنهايت درنتيجه تحقيقات دانشمندان نشان داده شده که کودکان براي بيان احساساتشان بيشتر از زبان اندامشان استفاده ميکنند تا کلمات پس وقتي شاهد گريه شديد يا حتي خنده شديد، دست و پا زدنهاي ممتد و بالاخره عکسالعملهاي اينچنيني از جانب او هستيد، بدانيد کلي احساساتي شده و قصد دارد آن را به شما انتقال دهد.
احساسات قوي و ضعيف
همانطور که اول مطلب هم اشاره کرديم همه بچهها مثل هم نيستند به گفته دکتر سوفي مارتين، استاد دانشگاه فرانسه و محقق در زمينه کودکان هر کدام از بچهها يک فايل جداگانه محسوب ميشوند و هر قانوني که به آنها تعلق بگيرد يک استثنا هم دارد. به عنوان نمونه بعضي از بچهها وقتي از خواب بيدار ميشوند و ميخواهند موجوديتشان را به شما اعلام کنند اولين کاري که انجام ميدهند اين است که سريع هر دو چشمشان را باز ميکنند اما بعضي از بچهها اول خودشان را کلي کش ميدهند – حواستان باشد در اين حين آنها بيدار هستند و به شما اعلام ميکنند که بيدار شدهاند اما با کش دادن خود- و بعد يک چشمشان را باز ميکنند انگار که به شما چشمک ميزنند!
براي تمامي روانشناسان کودک، بررسي اين نکات کوچک درواقع شناختن بخشي از روحيات موجودي است که هنوز از طريق کلام با شما در ارتباط نيست. اين موجود کوچک به شما اين اجازه را ميدهد در واقع اين فضا را ايجاد ميکند که اندامش، سمبلي از انجام کارهايي باشد که بعد از 3 و 4 سالگي بيان خواهد کرد. دو تا از نشانههاي بارزي که کودک به وسيله دو اندام مهمش به شما نشان ميدهد اين است؛ پوست و دستگاه گوارش.
در مورد پوست اغلب وقتي دانههاي ريزي ميبينيم يا قرمزي و لک بعضي از والدين بياهميت از اين نکته ميگذرند و به خاطر اينکه پوست نوزاد بسيار لطيف و شکننده است احساس ميکنند اين اتفاق افتاده است. البته ما «واژه اگزمايتولد» هم داريم که با عکسالعملهاي پوست کودک شما همراه است اما به ياد داشته باشيد هر کدام از اين اگزماها نشانهاي است براي اينکه او ميخواهد به شما بگويد که اتفاقي برايش افتاده است. دومين مورد دستگاه گوارش نوزاد شماست. دلدردهاي متوالي، اسهال و هر چيزي که به دستگاه گوارش او ربط داشته باشد؛ باز هم يک اندام ديگر در خدمت بيان يک احساس ديگر.
... و او بزرگتر ميشود
با بزرگتر شدن نوزادتان او نشانههاي ديگري هم به اين نشانههاي گذشته اضافه ميکند اما ناراحتيهايش را کمکم تبديل به کلام ميکند اما حتي کودک 3 يا 4 ساله شما هم که تمامي نيازهايش را به زبان ميآورد باز هم ممکن است در برخي موارد به نشانهها رو بياورد؛ بياشتهايي را با انجام يک کار ديگر هنگام غذا خوردن نشان دهد. بيخوابي با غلت زدن در رختخواب، چراغ اتاق را روشن گذاشتن و.. منظور اين است که ممکن است با به حرف آمدن او، اشاراتش براي بيان مقصود اصلياش فراموش نشود پس به نشانهها بيشتر از کلمات اعتماد کنيد. به مرور او با شما صميميتر ميشود و در آينده از زبان و کلام براي بيان مقاصدش بيشتر استفاده خواهد کرد.
منبع: Famili.fr