نکاتی پیرامون تغذیه ی کودکان:
از آنجا که بسیاری از ساختارهای جسمی و روانی کودکان به سرعت در حال تغییر و شکل گیری توجه به وضعیت غذایی کودکان است بسیار مهم است، توجه به نیازهای تغذیه ای کودک موجب رشد و شکل گیری جسمی مناسب وی شده و بدن او را در مقابل بسیاری از تهدیداتی که ممکن است درآینده گریبانگر وی شود، محافظت می نماید. در این راستا تنوع رژیم غذایی به منظور تامین کالری مورد نیاز کودک و نیازهای مواد معدنی و ویتامینهای او از اهمیت بیشتری برخوردار است.
جمله ی متخصصین تغذیه به این نکته اعتراف دارند که شیر مادر غذایی کامل و مناسب بوده که باید تا 6 ماهگی کودک را با آن تغذیه ی انحصاری نمود.این مدت 6 ماهه می توان در کنار شیر مادر از مکمل هایی مانند: مولتی ویتامین و قطره ی ویتامین A و D استفاده نمود. نکته ی حائز اهمیت در مورد تغذیه با شیر مادر این است که عاوه بر تامین نیازهای غذایی کودک می تواند بدن او را در برابر میکروارگانیسم های آسیب زای بدن که ایجاد بیماری می نمایند، مقاوم سازد. پس از سن 6 ماهگی تغذیه ی مکمل باید به صورت جدی شروع شده و غذاهایی مناسب به عنوان مکمل شیر مادر جهت تامین نیازهای بدن کودک مصرف شود.
ویژگی های غذای مکمل برای کودک پس از سن 6 ماهگی باید دارای ویژگی های زیر باشد:
· هضم و جذب آن راحت باشد و به سیستم گوارشی کودک فشار وارد نکند.
· مواد اولیه ی آن در دسترس باشد.
· دارای مواد مغذی و مقوی باشد.
· در تهیه و خوراندن آن به کودک کمال دقت به عمل آید، به ویژه در مورد میزان پخته شدگی آن و سرد یا گرم بودن غذا
· این مواد باید به تدریج از نظر مقدار و نوع وارد رژیم غذایی کودک شود.
· بهتر است ابتدا با یک غذای ساده رزیم را آغاز و به تدریج از غذاهای مخلوط استفاده نماییم.
· رعایت فاصله ی زمانی مناسب در افزودن غذاهای جدید به رژیم غذایی شیرخوار، که معمولا 5 تا 7 روز فاصله لازم است.
· غلظت غذا باید به تدریج بیشتر شده و ابتدا از مواد غذایی رقیق استفاده نمود.
پس از پایان 6 ماهگی و شروع ماه هفتم در طی هفته های مختلف باید مواد غذایی را به صورت زیر به رژیم غذایی کودک اضافه شود:
· شروع رژیم غذایی با آرد برنج و فرنی است که باید در هفته ی اول به غذای کودک اضافه گردد.
· در شروع هفته ی دوم ماه دوم حریره ی بادام اضافه می شود.
· در دو هفته ی پایانی ماه هفتم علاوه بر تغذیه با شیر مادر و دو غذای مکمل پیشگفت باید سوپ نیز وارد رژیم غذایی کودک شده و به مقدار مناسب مورد استفاده قرار گیرد:
· در دو هفته ی ابتدایی ماه هشتم باید به رژیم غذایی کودک زرده ی تخم مرغ نیز اضافه شود.
· در دو هفته ی پایانی ماه هشتم باید هر چند روز یکبار مواد تشکیل دهنده ی سوپ را تغییر داد.
· در دو هفته ی ابتدایی ماه نهم می توان حبوبات نیز شامل عدس و ماش که سهم الهضم تر می باشند، به سوپ کودک اضافه گردد.
· در دو هفته ی دوّم ماه نهم می توان از آب میوه های تازه و فصل برای تغذیه ی کودک استفاده نمود.
· در دو هفته ی ابتدایی ماه دهم نیز می توان خود میوه را به رژیم غذایی کودک اضافه نمود.
· در دو هفته ی پایانی ماه دهم می توان به کودک کته ی نرم، آبگوشت، آب مرغ، و سوپ های متنوع داد.
· در ماه یازدهم و دوازدهم تنوع غذایی کودک باید رعایت شود، و با توجه به اشتهای کودک بر مقدار غذای وی در هر وعده افزود و از غذاهای سفره به دلیل وجود نمک و چاشنی باید پرهیز نمود.
· بعد از یکسالگی به طور تدریجی کودک می تواند از غذاهای سفره استفاده کند و هر چهار گروه غذایی را میل کند.
· در سال دوم زندگی نیز هنوز شیر ماده ی اصلی و عمده ی تامین نیازهای کودک است، و از طرف دیگر کودک می تواند از مواد غذایی موجود در سفره به شرط اینکه پر ادویه و یا پرنمک نباشد تغذیه نماید.
· در مورد کودکان 3 تا 5 ساله باید هر سه وعده غذا را به طور کامل و دو میان وعده به وی داد.
در ادامه به بیان نیازهای کودکان به ویتامین ها، مواد معدنی در قالب نوشتارهای دیگر خواهیم پرداخت.