بخش عمده اي از علل افت تحصيلي و ناتواني در ادامه تحصيل در دانش آموزان به اختلال ADHD يا اختلال بيش فعالي و نقص توجه مربوط مي شود كه بدون شک شناسايي به موقع مبتلايان به اين اختلال در پيشگيري از بروز مشکلات تحصيلي در بچه ها بسيار کمک کننده است. به همين دليل انجمن روان پزشکي کودک و نوجوان برنامه جامعي به وزارت بهداشت ارائه کرده که طي آن قرار است به کادر آموزش و پرورش براي غربالگري کودکان آموزش داده شود و بچه هاي مبتلا به طيف اين اختلال شناسايي شوند و تحت درمان قرار بگيرند. اين اختلال شايع ترين اختلال در ميان کودکان دبستاني است به طوري كه طبق آمارها ? تا ??درصد از کودکان ايراني به ADHD مبتلا هستند و ميزان ابتلاء پسران به اين بيماري 3 تا 4 برابر دختران است.تفاوت بچه هاي بيش فعال با بچه هاي پرجنب و جوش در کارکرد و روابط آن هاست. در مبتلايان به بيش فعالي و نقص توجه عدم تمرکز بر روي مسائل درسي و نوشتن تکاليف، سخت بودن گوش کردن به مدت طولاني و نشستن سرکلاس، تنوع طلبي و پرجنب و جوشي به چشم مي خورد. اين کودکان با اين كه هوش خوبي دارند، ممكن است پيشرفت درسي خوبي نداشته باشند، آنها نمي‌توانند روي يك هدف خاص متمركز شوند، بدون اين كه به آينده رفتارشان فكر كنند دست به عمل مي‌زنند و بسيار پر تحرك‌تر از بچه‌هاي معمولي‌اند، خيلي زود از كاري خسته مي‌شوند و در نوشتن و رنگ كردن نقاشي‌ها مشكل دارند، اغلب اشتباهات زيادي مي‌كنند كه ناشي از بي‌توجهي و كم دقتي آن‌هاست. در درمان اين بيماري درمان دارويي براي افزايش توجه و تمركز كودكان در كنار روش‌هاي روان شناختي و آموزش والدين مورد استفاده قرار مي گيرد.