از دو سالگي، کودکان خردسال قادر به کنار آمدن با احساس عدم اطمينان و ترديد هستند و ميتوانند در تصميمگيريهاي خود با اين دو حس کنار بيايند، دقيقاً همانطور که يک کودک بزرگتر يا يک بزرگسال اين کار را انجام ميدهد.
طبق يک مطالعه علمي که اخيراً توسط مرکز ذهن و مغز در دانشگاه کاليفرنيا (ايالات متحده) انجام شده است، کودکان دو ساله ميتوانند عدم قاطعيت خود را کنترل کنند، بهويژه زمانيکه پاي درخواست کمک از يک بزرگسال در ميان است، اين توانايي را دارند که با ترديد يا قاطعيت اين درخواست را ابراز نمايند. اين تحقيق در قالب مقالهاي در مجله Nature Human Behavior منتشر شده است.
اين مطالعه جديد که با حضور 160 کودک نوپاي 25 تا 32 ماهه انجام شده است، بينشي جديد در مورد نحوه عملکرد ذهن کودکان خردسال آن هم هنگاميکه قرار است تا کاري انجام دهند، ارائه ميدهد.
اين آزمايش شامل ارائه دو تصوير به کودکان بود. اجزاي تشکيلدهنده تصوير اول، يک حيوان بود و در تصوير دوم يک شيء قرار داشت و قسمت اعظم هر تصوير با يک مربع خاکستري پوشانده شده بود، طوريکه تشخيص حيوان و شيء مورد نظر به دقت بيشتري نياز داشت.
براي مثال، محققان در مواجهه با تصويري متشکل از يک فيل و ديگري از يک خرس، از کودک خواستند محل فيل را مشخص کند و دقيقاً همين کار را با تصوير فيلي که روبهروي تصوير کلم بروکلي قرار داشت، انجام دادند.
اين آزمايش با دستگاه رديابي چشم انجام شد، به اين ترتيب که کودکان نوپا با اشاره به تصوير مربوطه و يک صفحه لمسي که سرعت پاسخ آنها را ثبت ميکرد، پاسخ مربوطه را شناسايي ميکردند. اين آزمايش دو بار و با دو گروه 80 نفري از کودکان انجام شد.
با استفاده از داده هاي ثبت شده، محققان دريافتند که کودکان چگونه قبل از تصميمگيري، اطلاعات را جمعآوري ميکنند. نويسنده ارشد اين تحقيق، سارا لکيSarah Leckey، در بيانيهاي اظهار داشت: «ما در اين تحقيق توانستيم رفتار کودکان را کاملاً بررسي کنيم و به شيوه استفاده از نگاه آنها براي يافتن اطلاعات مفيد پي برديم.
نکته جالبتر، نحوه حرکت آنها به عقب و جلو در بين تصاوير بود که سعي ميکردند با اين حرکت پاسخ صحيح را پيدا کنند. ما حتي به اين نکته پي برديم که يافتن پاسخ صحيح در بعضي از آنها سريعتر و در برخي ديگر طولانيتر بوده است.»
محققان مشاهده کردند که کودکان در سختترين آزمايشها، زماني که تصاوير بيشترين شباهت را به هم داشتند و وقتي به انتخاب نادرستي ميرسيدند، عملاً بيشتر فکر ميکردند و زمان بيشتري را صرف پيدا کردن پاسخ صحيح ميکردند.
محققان نتيجهگيري کردند که واکنشها و پاسخهاي اين کودکان نوپا نسبت به تصميمات دشوار و همچنين جستجوي آنها براي کسب اطلاعات، به آنها کمک ميکند تا عدم اطمينان و ترديد را بيشتر و بهتر درک کنند و اين يک يادگيري اساسي و مهم براي زندگي آينده آنها محسوب ميشود.