مطلب مهم ديگري که در بچه هاي 10 ، 11 ساله ديده مي شود موضوع وسواس يا گير دادن است که بچه ها پيدا مي کنند.
- بچه ها در اين سن و سال آمادگي اين را دارند که برخي از اوقات موضوعات را بيش از حد جدي بگيرند.
- کودکي که در اين سن و سال به دليل رشد ادراکي وارد مرحله قواعد و قانون جهان شده برخي از اوقات نسبت به ان سخت گيري هاي فوق العاده اي دارد. مثلاً مي گويد: بازي فقط بايد اينگونه انجام شود، بدن را بايد به اين صورت شستشو داد تا فرد واقعاً خودش را تميز کرده باشد.
- برخي اوقات بچه ها براي اينکه خودشان را به آرامش برسانند درگير کارهاي تکراري مي شوند و يا حتي از طريق جمع کردن، ذخيره کردن، نگهداري کردن، پنهان کردن نوعي از آرامش را براي خودشان فراهم مي کنند.
- شستن مکرر دست، نگراني از اين که دست زدن به هر چيزي ممکن است که آنها را بيمار کند.
- نگراني از اينکه از برخورد با ساير افراد بيماريهاي آنها منتقل شود به خودش، حساسيت نسبت به غذا، مقدار غذا، نوع غذا يا ويتامين و کالري، همه گرفتاري هاي مربوط به اين وسواس است.
- همچنين در دنياي امروز برخي از کودکان به ويژه دختران در سنين 11 تا 13 سالگي و بعد از آن حساسيت فراواني نسبت به وزنشان پيدا مي کنند و در حالي که ممکن است وزن مناسب و يا کمي داشته باشند، احساس مي کنند که بايد وزن خودشان را کاهش بدهند و در حالت معمول بعد از اينکه حتي چند کيلويي از وزن خودشان را کم کردند آرام مي گيرند.
اما بچه هايي هستند که به اين کاهش و کم کردن وزن ادامه مي دهند تا جايي که حتي خطراتي مي تواند آنها را تهديد کند و مي دانيم در سنين کمي بالاتر برخي از اوقات حتي موجب مرگ نوجوان يا جوان خواهد شد. اين تصور و تخيل غير واقع بينانه از وزن يا نگراني مربوط به چاقي در برخي از بچه هازندگي را براي آنها بسيار مشکل يا غيرممکن مي کند.
- برخي از کودکان و نوجوانان که ميل خوردن به غذا در آنها شديد است و نمي توانند مانع غذا خوردنِ خود شوند و بعد از خوردن غذا به راه هايي غذاي خورده شده را بالا مي آورند در نتيجه در حالي که غذا خورده اند همچنان فرصت خوردن غذاي بعدي را دارند و به احتمال خودشان چاق نخواهند شد.
ولي خطري که در اين کار وجود دارد اين است که حتماً دندان ها و لثه هاي آنها به خاطر اسيد معده برهم مي ريزد ولي از جانب ديگر اين احتمال وجود دارد که اين مواد به ريۀ آنها بريزد و موجب مرگ آنها شود. يا در مواردي ديده شده که با يک سکتۀ قلبي و با وجود آنکه هيچ اشکالي نداشته است متاسفانه گرفتار بيمارستان و يا حتي مرگ شوند.
بنابراين مسئله کنترل که بچه ها در خصوص غذاي خودشان دارند و بازي هايي که در خصوص خوردن و نخوردن در مي آورند نشانه اي از نوعي حالت وسواسي است که به خاطر اضطراب در آنها پيدا شده به همين علت است که پدر و مادر در اين گونه موارد احتياج به کمک حرفه اي دارند زيرا بي توجهي و بي اعتنايي نسبت به فرزندانشان در اين زمينه مي تواند خطرات و گرفتاري هاي فراواني را به وجود بياورد.