این اختلال دارای سه علامت عمده است: 1- پرفعالیتی ( پرتحرکی) 2- کمبود توجه و تمرکز 3- بروز اعمال تکانه‌ای (اعمال ناگهانی و غیرقابل‌پیش‌بینی) این اختلال در5٪ کودکان دبستانی و در پسرها سه تا پنج برابر شایع‌تر از دختران است و بیشتر در پسران اول خانواده دیده می‌شود. معمولاً اختلال از سه سالگی به بعد تشخیص داده می‌شود. کودکان مبتلا در دوره شیرخواری، اغلب پرتحرک بوده و دست‌ها و پاهای خود را زیاد حرکت می‌دهند، کم‌خواب و کم‌غذا بوده زیاد گریه می‌کنند و عکس‌العمل نشان می‌دهند.
تشخیص انواع بیش فعالی: کم توجهی - اغلب در توجه دقیق به جزییات موفق نیست و در مدرسه، در کار یا در سایر فعالیت‌ها مرتکب اشتباهاتی می‌شود که ناشی از کم‌دقتی است. - اغلب در حفظ توجه بر تکالیف یا در بازی مشکل دارد. - حواسش به‌راحتی پرت می‌شود. - وقتی با او صحبت می‌شود، به نظر می‌رسد گوش نمی‌دهد. -اغلب از دستورالعمل‌ها پیروی نمی‌کند و در تمام کردن تکالیف مدرسه،کارهای عادی روزانه یا وظایف شخصی موفق نیست ( این امر ناشی از نافرمانی یا درک نکردن دستورالعمل‌ها نیست) - اغلب در سازمان دادن و مرتب کردن کارها و فعالیت‌ها دچار مشکل می‌شود. - اغلب از به عهده گرفتن تکالیفی که به کوشش ذهنی ممتد نیاز دارد، اجتناب می‌کند. - اغلب چیزهایی مثل اسباب‌بازی، تکلیف مدرسه، مداد، کتاب را گم می‌کند یا جا می‌گذارد. -اغلب فعالیت‌های روزمره را فراموش می‌کند. بیش فعالی تکانشی - برخی دست‌ها و پاهای خود را تکان می‌دهد، یا در صندلی وول می‌خورد. -در کلاس درس یا موقعیت‌های دیگر که لازم است برای مدتی بنشیند، صندلی خود را ترک می‌کند. - برخی در موقعیت‌هایی که می‌بایست آرام باشد، به‌طور افراطی می‌دود یا از چیزی بالا می‌رود. -اغلب در بازی یا تفریحاتی که لازم است،آرام باشد دشواری دارد. - اغلب در حال تحرک است و طوری عمل می‌کند که گویی موتوری در حال حرکت است. -اغلب زیاد حرف میزند. -اغلب پیش از آنکه پرسش‌ها کامل شود، جواب می‌دهد. - اغلب انتظار کشیدن برایش سخت و مشکل است. - اغلب سخنان دیگران را قطع می‌کند یا بدون دعوت وارد گفت‌وگو یا بازی دیگران می‌شود.