والدین؛ عاملی اصلی مُدگرایی کودکان

چگونه تمایل کودکان به مدگرایی را مدیریت کنیم؟

یک روان شناس کودک بیان کرد: مسبب اصلی مدگرایی کودکان، والدین هستند. اگر آنها از ابتدا الگوی صحیحی را برای فرزند خود ترسیم کنند و نیاز کودک را به شکل صحیح برآورده سازند، کودک تمایل به مدگرایی پیدا نمی‌کند.

علاقه به مدگرایی این روزها در بین کودکان به وضوح دیده می‌شود، چنانچه آنها تمایل دارند حداقل برخی از آخرین مدها- گوش دادن به سبک موسیقی های جدید، کوتاه کردن مو، سوراخ کردن قسمت‌های مختلف گوش، آرایش کردن، پوشیدن شلوارهای پاره و... را برای یک بار هم که شده امتحان کنند. 

کودکان علاقه دارند خود را شبیه بزرگسالان درآورند حتی ممکن است این جمله را از کودکتان شنیده باشید که "فلان لباس از مد افتاده، هزار بار این لباس را پوشیده‌ام و همه آن را دیده‌اند و..."، یا اگر دقت کنید کودکان با دیدن هر وسیله بازی در دست کودکان هم سن و سالشان آن را می‌خواهند و این نشان از الگو پذیری کودکان دارد.

تفاوت مدگرایی در بزرگسالان با کودکان در این است که بزرگسالان فرق بین زشت و زیبا، ماندگاری و غیر ماندگاری مد روز را می‌دانند و بر اساس آنها به تقلید می‌پردازند اما تنها ملاک کودکان برای تقلید از مد، الگوپذیری و شبیه شدن است. کودکان تنها به زیبایی یک چیزی نگاه می‌کنند و به ارزش آن فکر نمی‌کنند. اغلب دیده‌اید که والدین در رابطه با مدگرایی کودکان دچار تنش می‌شوند و در مواجهه با آن نظر مخالفی از خود نشان می‌دهند که"تو نباید آرایش کنی، این موسیقی‌ها رو نباید گوش کنی، تو خیلی بچه ای هنوز نباید گوشتو دو سه تا سوراخ کنی و..."؛ در واقع تقلید ازبرخی مدها که از نظر والدین احمقانه یا به درد نخور است به نظر کودک و یا نوجوان مهم و مد روز است به همین دلیل وقتی کودکان و نوجوانان با  مخالفت والدین مواجهه می‌شوند حالت تدافعی به خودشان می‌گیرند.

والدین مسبب مدگرایی کودکان

یکی از شاخص‌های دوران نوجوانی و پایان دوران کودکی تمایل به تنوع، تمایز و توجه بیش از حد به ظاهر است. این کاملا طبیعی است که بچه‌ها دوست دارند دیده شوند و مورد توجه قرار بگیرند. در واقع ظاهر و پوشش در نظر بچه‌ها مورد اهمیت است اما اهمیت به ظاهر با مدگرایی متفاوت است. مدگرایی به معنای توجه افراطی به مد و پیروی جدی از آن است لذا کودکان و نوجوانان مدگرا سعی دارند تا به تقلید از بزرگسالان مانند آنها لباس بپوشند و رفتار کنند اما پریسا قیاسی روانشناس کودک معتقد است: مسبب اصلی مدگرایی کودکان، والدین هستند چرا که اگر آنان از ابتدا الگوی صحیحی را برای فرزند ایجاد کنند و نیاز کودک را به شکل صحیح برآورده سازند، کودک تمایل به مدگرایی پیدا نمی‌کند. به عنوان مثال با پوشیدن یک لباس، کودک را مورد ارزیابی زیبایی و زشتی قرار ندهید و همچنین اگر جایی نیاز کودک مطابق با خواستهٔ شماست آن را برآورده سازید و در غیر اینصورت دلیل منطقی برای رد خواسته‌اش بیاورید.

قیاسی اشاره می‌کند: گاهی کودکان خلأهایی دارند که سعی می‌کنند آن‌ها را با تقلید از آنچه می‌بینند پر کنند اما زمانی که این تقلیدها مناسب با فرهنگمان نباشد، با برخوردهای شدید از طرف والدین همراه است و این باعث می‌شود که کودکان از خانواده بیشتر فاصله بگیرند و احساس کنند که آنها درکشان نمی‌کنند.

قیاسی صحیح‌ترین روش مقابله با مدگرایی کودک را ایجاد ارزش برای کودک می‌داند و می‌گوید: برای آنکه کودک تمایل به مدگرایی پیدا نکند باید کاری کنیم که او دیده شود و برخوردهای مناسب، توانمندی‌ها و رفتارهای مناسب او را مورد توجه و ارزش قرار دهیم.

تأثیر رسانه در مدگرایی کودکان

امروزه تلویزیون نقش مهمی را در تربیت کودکان ایفا می کند و بخش مهمی از زندگی آنها شده است؛  تماشای تلویزیون جایگزین سایر فعالیت های کودکان از جمله بازی با دوستان، ورزش، مطالعه و... شده است؛  مشاهده برنامه های تلویزونی در  پرخاشگری، ترس، رشد، سلامت و مدگرایی کودکان تاثرگذار است.

والدین باید مراقب باشند هنگامی‌که شبکه‌ای را تماشا می‌کنند که پوشش و رفتارهای نامتعارفی در آن استفاده‌شده است، این مسئله در ذهن کودک تأثیرگذار است چراکه کودکان با دیدن وضع نامناسب پوشش نمی‌توانند رابطهٔ منطقی بین آن صحنه‌ی دیده‌شده و زندگی واقعی برقرار کنند لذا می‌بایست کودکان را از تماشای برنامه‌هایی که مختص بزرگ‌سالان است محافظت کرد.