خشم و عصبانیت ساده به وسیله کودک در ماههای اولیه زندگی اش ابرازی برای نشان دادن مخالفت با والدین و اطرافیان است. گریه ، جیغ ، به زمین کوبیدن خود ، جلوگیری از تنفس ، کوبیدن سر به زمین ، عدم توجه به محیط دلیل اثبات این ناراحتی است. در ماه های اولیه زندگی کودک ، سرچشمه اصلی عصبانیت کودک ترس از دست دادن مادر است. گاهی بی خوابی دلیل عصبانیت و خشم کودک است. لجاجت و عصبانیت کودک احتمال دارد واکنشی کوتاه مدت اما بسیار شدید او در قبال کوچکترین سرخوردگی باشد و یا ممکن است وقوع آن به خاطر عدم موفقیت کودک در انجام کاری ، به دلیل ممانعت دیگران باشد. در این صورت کودک تحریک شده و از خود خشم و عصبانیت بروز می دهد و گاه کلمات نامفهوم و رکیکی را بر زبان می آورد و یا ممکن است با نشان دادن مخالفت و خشم خود را بروز دهد.
کودک لجباز
گاهی هم ممکن است عصبانیت و لجاجت کودک موجب تشنج در وی شود و کودک به اغماء و بیهوشی فرو رود. در عصبانیت های معمولی ، عکس العمل های ذکر شده بالا ، فقط چند دقیقه طول می کشد و با خستگی کودک از بین می رود و کودک از حرکت خود پشیمان میشود و پس از چند دقیقه گریه کردن آرام می گیرد. اما در عصبانیت شدید و لجاجت ، کودک این گونه عمل نمی کند و با استدلال و منطق نمیتوان کودک را به حالت عادی باز گرداند ، زیرا در این لحظات ارتباط و تماس کودک با محیط تقریبا قطع می شود و کودک قادر نیست به استدلال مطرح شده پاسخ بدهد. برای درک و فهم لجاجت و بدخلقی کودکان و برطرف کردن آن باید منازعه بین انتظارات پدر و مادر و غرائز کودک را عمیقا شناخت و برای رفع آن گامی موثر برداشت.