حداقل رساندن مقاومت کودک – کودکان تاثیرپذیر

سومین مشرب مورد اشاره ما تاثیرپذیر بودن است. کودکان تاثیرپذیر اجتماعی و معاشرتی هستند. آنها تحت تاثیر دنیای پیرامون خود قرار می‌گیرند و به‌روابطشان با دیگران بها می‌دهند.
آنها از انگیزۀ فراوانی برخوردارند که همه چیز زندگی را ببینند، بشنوند، بچشند و تجربه کنند. کودکان با این ویژگی علایق فراوان دارند زیرا در مقایسه با سایر کودکان به‌تحریک بیشتری احتیاج دارند.
با آنکه این بچه‌ها به تغییر علاقه‌مند هستند به‌تمرکز کردن و دقیق شدن بی‌علاقه‌اند. وقتی مثلاً به آنها می‌گویید که کت‌شان را بپوشند یا کاری را به طرز خاصی انجان دهند در برابرتان مقاومت می‌کنند. آنها به آزادی عمل بیشتری احتیاج دارند.
این کودکان اغلب کارهایشان را تکمیل نمی‌کنند و معمولاً از فعالیتی به سراغ فعالیت دیگر می‌روند. مهم است که پدر و مادر به این امر توجه داشته باشند و بی‌جهت نگران نشوند.
این کودک به گشت و پرسه‌زنی علاقه‌مند است. گیجی و درهم برهمی بخشی از فرآیند یادگیری آنها است. این بچه‌ها در مراحل بعدی زندگی و زمانی که رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند با آمادگی بیشتری به‌کارها دقیق می‌شوند و کارهایشان را تکمیل می‌کنند.
کودکان تاثیرپذیر به‌طور طبیعی و مانند یک پروانه از کاری به‌سراغ کار دیگر می‌روند. نیاز به وقت دارند تا همه جا را سیاحت کنند. می‌خواهند زندگی را تجربه کنند و دنیا را بیابند. بسیار حواس پرت هستند. مرتب باید به‌آنها خط و جهت داد. وقتی گفته یا دستورالعمل شما را فراموش می‌کنند منظورشان این نیست که در برابر شما مقاومت کرده باشند.
آنها خیلی ساده و به‌راحتی فراموش کرده‌اند و هرگز نباید آنها را به‌این دلیل شماتت کرد. آنها به‌تدریج و زمانی که بزرگ می‌شوند، توجه کردن و دقیق شدن را می‌آموزند.
این کودکان تحت تاثیر فرصتهای جدید به‌راحتی حواس‌شان پرت می‌شود. از این گرایش می‌توان برای به‌حداقل رساندن مقاومت‌شان استفاده کرد.
وقتی کودکان تاثیرپذیر در برابر درخواست شما مقاومت می‌کنند باید آنها را با انجام دادن کار متفاوتی تشویق کنید. این کودک به‌پرت شدن حواس و بعد جهت‌گیری جدید احتیاج دارد. با هر بار پرت شدن حواس جنبۀ دیگری از آنها خودنما می‌شود که این یکی میل به‌همکاری دارد.
تفریحی کردن کارها
کودکان زمان حال را همیشگی و جاودانه می‌پندارند. وقتی کاری کمی طول می‌کشد این برداشت را دارند که کار تمام شدنی نیست، ادامه‌دار است. با ساده‌تر کردن کارها و با کمک کردن به فرزندانمان، آنها به این نتیجه می‌رسند که کار تفریحی است. در این شرایط وقتی به سالهای نوجوانی می‌رسند، کار مدرسه برایشان خوشایندتر می‌شود.
هدیۀ مطالعه
وقتی کودک قبل از خواب بی‌قراری می‌کند، سوای آواز خواندن، خواندن داستان برای او بسیار مؤثر است و اغلب کودک را به‌خوابی عمیق فرو می‌برد. 
خواندن داستان برای همۀ کودکان مفید و مؤثر است هرچند که کودک تاثیرپذیر در مقایسه با سایر بچه‌ها پاسخ مناسب‌تری میدهد. بچه‌ها گرسنۀ شنیدن داستان، افسانه و اسطوره هستند. 
استفاده از پرت کردن حواس برای جهت دادن دوباره
همۀ بچه‌ها می‌توانند از روش پرت کردن حواس به‌شکلی سود ببرند. تا سن هشت سالگی می‌توان حواس بچه‌ها را با خواندن یک کتاب داستان به‌خصوص اگر تصاویر جالب و خیالی داشته باشد پرت کرد.
مهم نیست که این قضیه با آنچه کودک در برابرش مقاومت می‌کند در ارتباط باشد. کافی است موضوع عوض شود و شما با آب و تاب داستانی را برای او بخوانید.
وقتی کودک در برابر پوشیدن لباس مقاومت می‌کند، کافی است با لحنی که انگار برایش داستانی تعریف می‌کنید به او مثلاً بگویید: ببین چه برگهای زیبایی هستند، به او درختها نگاه کن، چقدر قشنگ هستند ... .
به این روش، برقراری ارتباط مؤثر می‌گویند. وقتی داستانی تعریف می‌کنید که به کودک امکان تجسم می‌دهید، کودک خود به خود مقاومتش را کنار می‌گذارد و با شما ارتباط مؤثر برقرار می‌کند. در نتیجه میل کودک به همکاری افزایش می‌یابد.
بچه‌ها در هر سنی که باشند به‌عباراتی که حواسشان را پرت کند جواب مساعد می‌دهند. خوب حالا این کار را بکنیم ... ، حالا بیا ... . به‌جای اینکه از کودک سؤال کنید که دوست دارد چه کند، رهبری را به‌دست بگیرید و ابتکار به خرج دهید.