یکی از ویژگی‌های اصلی والدین در برخورد با فرزندان محبت است اما توجه داشته باشید بهترین شیوه برای رفتار و کنترل فرزندان ایجاد محدودیت همراه با محبت است نه مهربانی یا سختگیری بیش از حد.
کارشناسان تربیتی معتقدند که فرزندان همان قدر که به مهر و محبت والدین نیاز دارند به محدودیت متناسب با سن و سال خود نیز احتیاج دارند. چرا که بچه‌ها مدام در صدد آزمایش والدین از نظر قاطعیت، صبوری و اعتماد به‌نفس هستند تا در صورت امکان و در صورت متزلزل بودن حالت والدین از آن به نفع خود استفاده کنند. بنابراین والدینی که فقط خواستار محبت و رابطه بیش از حد انعطاف‌پذیر با فرزندانشان هستند باید دیر یا زود تغییر روش دهند.
فرزندانی که بسیار آزادانه عمل کرده و هیچ قانونی را جدی نمی‌گیرند به مرز خاصی نیز متعهد نخواهند بود. در نتیجه مسوولیت‌پذیری در چنین افرادی هرگز بدرستی شکل نمی‌گیرد. از طرف دیگر والدین سختگیر که دائما درصدد بازخواست فرزندانشان هستند نیز آنها را از خود رنجانیده و اصولا فرزندانی کینه‌توز و دروغگو دارند. به طوری که چنین فرزندانی به گونه‌ای رفتار می‌کنند که خشونت والدین را به سمت خواهر یا برادران خود متمایل نمایند. در نتیجه فرزندانی که در محیط دیکتاتوری بزرگ می‌شوند والدین را در حکم ناظم دانسته و با غیبت آنها بسیار گستاخ می‌شوند. زیرا هیچ مجرای مناسبی برای بروز عقاید و احساسات خود نداشته‌اند. افراد دورو و کینه‌توز حاصل رشد در چنین خانواده‌هایی هستند. بهترین شیوه از نظر کارشناسان محبت و حمایت از فرزندان در کنار تعیین حد و مرز و محدودیت‌های مناسب است که در مورد رعایت این حدود تعیین شده نیز باید قاطعیت داشت. در چنین شرایطی فرزندان والدین را از خود دانسته و می‌دانند که رعایت حدود به نفع خود آنهاست. در نتیجه رابطه حاصل نیز بسیار دوستانه خواهد بود.