توصیه هایی برای آمادگی فرزندان برای ورود به کودکستان

بسیاری از بچه ها همیشه تقصیر و گناه را به گردن دیگران می اندازند. در تمام موارد کوشش میکنند که خودشان را بی گناه نشان دهند و به دنبال مقصر و گناهکار بگردند ، که خشم بقیه ی بچه ها ، مخصوصا در سال اول ورود به دبستان ، که بچه های بزرگ تر هم در آنجا وجود دارند را برمی انگیزد و کودک ما را نیز گرفتار می کند.
شکایت از دیگران : برخی از بچه ها یاد گرفته اند که همیشه به دروغ و یا فریب و یا براساس کوچک ترین اختلافی که با دیگران پیدا میکنند ، به سوی بزرگسالان بروند ، و از آنها کمک بخواهند و یا انتظار رفتار دیگری را از بچه ها یا بزرگسالان داشته باشند.
بای به آنها گفت در حالی که حق شکایت آنها ، همچنان سرجای خودش هست ، اما ابتدا موضوع را با مطرح کردن ، باید حل کنند و بعد هم ، کمی تفاوت اختلاف را در بسیاری از موارد ، به عنوان حق هر فردی و نوعی روابط اجتماعی و ارتباطی بپذیرند ، و از آن بگذرند . بچه هایی که دائما به شکایت می پردازند ، غالب اوقات در مدرسه جایگاهی در میان بچه های دیگر نخواهند داشت.
جاسوسی و خبرچینی : برخی از بچه ها خبرهایی را می گیرند و وانمود می کنند که نمی بینند یا نمی شنوند و بعدا آن را با دیگران در میان می گذارند. اگر فکر میکنند که ممکن است اتفاقی بیفتد ، در کمین می نشینند و گزارش آن را می دهند و یا به مجرد این که اتفاق بدی افتاد ، خبرش را به گوش دیگران یا بزرگسالان می رسانند.
چنین کاری هم نشان دهنده ی خشم و نارضایتی او است ، و هم میل به برتری و یا نزدیکی به بزرگسالان است ، که باید آن ها را کمک کرد تا از این بازی و از این گرایش و تمایل دست بردارند.
نپذیرفتن پیامد کار خود و یا تنبیهی که برای آنها معین و مقرر شده است : برخی از بچه ها وقتی که از آنها می خواهید تا به دلیل کار بدی که کرده اند ، باید چنین یا چنان کنند ، و یا آنها را با محرومیت و محدودیتی همراه می کنید ؛ مخالفت شدیدی ابراز می کنند و یا اصولا به تنبیه اعتراض دارند.
در حالی که کار بدی را که انجام داده اند ، مشخص است و از پیامد و عواقب آن با خبر بوده اند و هشدار لازم داده شده است و آموزش لازم را گرفته اند ؛ ولی همچنان مقاومت و مخالفت می کنند.
نکته : من و شما باید بچه ها را کمک کنیم تا بپذیرند وقتی که اشتباه کردند ، بلافاصله آن را قبول کنند و اقدام کنند و مجازات مربوط به آن را هر اندازه که آزار دهنده و اذیت کننده باشد را بفهمند و بپذیرند و در نتیجه در محیط آموزشی از یک طرف رفتار خودشان را کنترل کنند و رفتار درست و مناسب را داشته باشند ؛ و از جانب دیگر اگر اشتباهی کردند ، قبول کنند که باید مورد بی مهری دیگران قرار بگیرند.
رعایت نظم و ترتیب و نوبت دیگران : اهمیت این موضوع بسیار زیاد است. جهان کودک و محیط اطرافش اگر مرتب و منظم باشد ، آهسته آهسته دنیای درون او را نیز مرتب و منظم می کند. به همین علت در این باره ، نه به خاطر آنچه که ظاهر و یا زیبایی است ، بلکه به خاطر آنچه که درونی و داخلی خواهد شد ، فرزندمان را کمک کنیم تا نظم و ترتیب را بپذیرد و رعایت نوبت را ( که میتوان به گونه های مختلف به او آموخت ) ، همیشه مد نظر داشته باشد.
داشتن توجه و تمرکز : بچه ها ممکن است که مشکلاتی در این زمینه داشته باشند ، ولی باید به آنها کمک کنیم که با توجه و تمرکز ، و انجام یک کار در هر زمان ، و آن را نسبتا به خوبی انجام دادن و آن را به آخر رساندن ، شرایطی را فراهم کنیم تا بتوانند در محیط آموزشی همگام با معلم و بقیه ، وقت و انرژی شان را به طوری مصرف کنند ، تا هدف هایی که مورد نظر است محقق شود.
انجام کارها ، وظایف و تکالیف در تنهایی ، سکوت و آرامش : بسیاری از اوقات در محیط آموزشی از بچه ها می خواهند که هر کس ، کار خودش را با سکوت و سکون انجام دهد و حتی وقتی که آن را به پایان رساند ، منتظر این شود که بقیه هم کارشان را تمام کنند. ما باید چنین حالاتی را در او تشویقکنیم و بیاموزیم و مطمئن شویم که از انجام چنین کاری برمی آید.
آموختن به کودک تا بتواند پرسش خود را به درستی ، بدون حمله ، بدون اعتراض ، بدون گله و شکایت مطرح کند و نظر و مطلبی را که دارد ، ابراز کند ، و یا اگر موضوعی را نمی فهمد ، به صورتی که مسئولیت خودش را هم چنان قبول می کند ، با معلم یا دیگران درمیان بگذارد.
در گفت و گوها ، در مذاکرات ، در محاورات شرکت کند ، که اگر در خانه ، چنین اصولی را رعایت کنیم ، به او توان این را می دهیم که بتواند در این زمینه در مدرسه نیز موفق باشد.
حفظ وسایل و ابزار خود : کودک باید بداند وقتی که با کیف خود و محتوای آن به مدرسه می رود ، بعد از اتمام کلاس یا آخر وقت ، باید آنها را جمع آوری کند و در جای خودش قرار دهد. 
با وجودی که ممکن است که عجله و علاقه ای برای رفتن به خانه داشته باشد ، اما این کار صورت بگیرد و همه ی وسایل خودش را جمع کند.
از طرف دیگر اگر در خانه هست و به مدرسه می رود ، مطمئن شود که در آخرین لحظات ( که ما میتوانیم از قبل او را کمک کنیم ) ، همه چیز را چک کند و خاطرش آسوده شود که وسایلِ لازمِ مدرسه را با خودش برده.