هر پدر و مادري به طور متوسط هر روز چند واكنش نسبت به رفتار بچه‌هايشان نشان مي‌دهند كه حاكي از توجه مثبت آن‌ها به فرزندانشان است.
توجه مثبت چيست؟ توجه مثبت، يعني شيوه‌اي مؤثر براي نشان دادن شادي، عشق، محبت و گرمي كه با لبخند زدن، برقراري تماس چشمي، حالت چهره و نوازش كردن همراه است. علاوه بر زبان بدن، استفاده كردن از كلمات مناسب براي تشويق كردن و اطمينان خاطر دادن به كودك و نيز اظهار علاقه به ديدن فعاليت‌هاي او و شنيدن حرف‌هايش همگي نشانه توجه مثبت والدين به كودك است. آنچه بچه‌ها مي‌آموزند اين خيلي اهميت دارد كه كودكان از بدو تولد از توجه مثبت والدين خود بهره‌مند شوند. توجه مثبت والدين، به بچه‌ها مي‌گويد كه آن‌ها مهم و دوست‌داشتني هستند. توجه مثبت به كودك، اين امكان را به او مي‌دهد تا عزت نفس و اعتماد به نفس او محكم پايه‌گذاري شود. مهم‌تر اين كه كودك تصوير ذهني خوبي از خود خواهد ساخت. تصوير‌سازي خوب و سالم كه از طريق پيام‌هاي مثبت از سوي والدين و ديگر اطرافيان كودك شكل مي‌گيرد نه فقط به روابط كودك با ديگران كمك مي‌كند، بلكه او را متكي به نفس و قوي مي‌سازد تا در آينده بهتر بتواند مشكلات خود را حل كند. درك كودك از امنيت و اطمينان از جهان پيرامونش، هميشه ناشي از رفتار والدين و كساني است كه از او مراقبت مي‌كنند. وقتي بچه‌اي احساس ترس و ناامني كند، يا با شرايط و موقعيتي ناآشنا مواجه شود، به والدين خود نگاه مي‌كند تا از اطمينان خاطر و حمايت آن‌ها بهره‌مند شود. توجه خوب و به هنگام والدين تحت چنان شرايطي، كودك را از نگراني و در آينده از سوءظن و بدبيني نجات مي‌دهد. در مواردي كه والدين به طور دايم در پريشاني و اضطراب بوده و كمتر در كنار كودك باشند يا به موقع نتوانند به نياز‌هاي ضروري او واكنش نشان بدهند، كودك از همان اوان زندگي، حتي در مرحله شش ماهگي خيلي آشكار علايم استرس و اضطراب را نشان مي‌دهد. مطالعات مشخص ساخته بچه‌هاي والديني كه بيشتر به آنان لبخند مي‌زنند و توجه مثبت به آن‌ها مي‌كنند، رفتار‌هاي سالم‌تر و پسنديده‌تري از خود نشان مي‌دهند. توجه مثبت چگونه بايد ابراز شود؟ بچه‌ها از همان لحظه تولد به آنچه والدين مي‌گويند و انجام مي‌دهند توجه دارند، بنابراين، قبل از اين كه انتظار داشته باشيد فرزندتان خوب باشد، بايد خودتان به عنوان پدر يا مادر خوبي‌ها را تمرين كنيد. نوزاد‌ها حتي آماده برقراري ارتباط هستند و از هر چيز و هركس كه در اطراف آن‌ها باشد، چيز‌هايي ياد مي‌گيرند. هرچه بيشتر پدر و مادر واكنش مثبت نشان بدهند و با كودك بيشتر گفت‌وگو كنند، كودك از سلامت جسمي و روحي بهتري برخوردار مي‌شود. والدين مي‌توانند به تلاش‌هاي نوزاد خود واكنش نشان بدهند با: - در آغوش كشيدن نوزاد، وقتي او گريه مي‌كند. - لبخند زدن به او وقتي لبخند مي‌زند. - توجه كردن به قان و قون كودك و پاسخ دادن به صدا‌هاي نامفهوم او. همان‌طور كه بچه بزرگ‌تر مي‌شود كلمات و رفتار بيشتر با هم تركيب شده پيام‌هاي مهم‌تري را به كودك انتقال مي‌دهد. مراقب باشيد كه فرزندتان چطور نگاه كرده، يا لحن كلام شما را در ذهن خود تعبير و تفسير مي‌كند. در آن بخش از فعاليت‌هاي روزانه خود كه در ارتباط با فرزندتان است، از كلمات صميمانه، حالت چهره، تن صدا، اشارات و زبان بدن استفاده كنيد. براي مثال هنگام حمام كردن، عوض كردن كهنه، شير دادن و... به چشم‌هاي كودك نگاه كنيد، لبخند بزنيد و با او گفت‌وگو كنيد. همين كار‌هاي ساده روزانه مي‌تواند فرصت خوبي باشد تا با كودك خود رابطه ايجاد كنيد. احساس امنيت را پرورش بدهيد روي ويژگي‌هاي مثبت كودك تمركز كنيد اگر شما جزو والدين حساس و معتقد به نظم و ترتيب هستيد و دايم رفتار‌هاي فرزند خود را تصحيح مي‌كنيد، تصويري كه از شما در ذهن كودك نقش مي‌بندد، عبارت است از پدر و مادري ناراحت، عصباني، نگران، سخت‌گير يا بدجنس و پيامي كه شما با رفتار و لحن گفتارتان به او مي‌دهيد، اين است كه او بچه‌اي بي‌لياقت، ناتوان يا بي‌عرضه است، همه از او بهترند و او هميشه دچار اشتباه مي‌شود. بنابراين قبل از تصحيح كردن رفتار فرزندتان از خود بپرسيد آيا آنچه فرزندم انجام داد، واقعاً مهم است يا مي‌شود بي‌اعتنا از آن گذشت؟ توجه مثبت سخت است؟ طبيعي و واقع‌بينانه نيست كه انسان هميشه مثبت باشد، لبخند بزند و آرام سخن بگويد، اما اگر شما اكثر روز‌ها بداخلاق، كم‌حوصله و مضطرب باشيد نمي‌توانيد به كودك توجه مثبت بكنيد و لازم است حتماً نزد مشاور برويد و از او كمك بخواهيد، قبل از اينكه دير شود و آينده‌اي خطرناك و نااميد‌كننده‌اي براي فرزند خودتان رقم بزنيد.