- با بررسی رفتارهای خودتان شروع کنید. آیا فرزندتان این رفتار غلط را از خودتان یاد نگرفته؟ آیا قبلاً در شرایط خاصی اجازه این رفتار را به او یا شخص دیگری نداده اید؟ سپس جایگزین های مناسبی برای آن تعیین کرده و از آنها استفاده نمایید. - بگویید: یک لحظه صبر کن! من این طور با تو حرف می زنم؟ (البته این راهکار تنها در صورتی مؤثر است که پاسخ این سؤال نه باشد و شما واقعاً به شکلی که او صحبت یا رفتار می کند، برخورد نکنید) و از او بخواهید لحنش را عوض کند یا با صدای آرام دوباره حرفش را تکرار کند یا سؤال کنید: خوب چطوری می توانی خواسته ات را مؤدبانه تر بیان کنی؟ - آرامش تان را حفظ کنید و با عصبانیت، سرزنش و قیافه حق به جانب واکنش نشان ندهید. به هیچ وجه رفتار زشت یا فحش دادنش را نپذیرید. ضمناً خودتان هم در پاسخ از فحش و ناسزا استفاده نکنید. - اگر فرزندتان قبول نکرد که مؤدبانه تر صحبت یا رفتار کند، چارچوب واضح و شفافی مشخص کنید: "خیلی خوب، اگر نمی خواهی الآن مؤدبانه تر صحبت کنی می توانی بعداً این کار را انجام دهی. من هم همان موقع به حرف هایت گوش می کنم (زمانی حرف هایت را می شنوم که بدون جیغ و گریه آنها را بگویی)". - به فرزندتان نگویید که با داد زدنش دل شما را می شکند یا باعث رنجش تان می شود، چنین جملاتی ممکن است نتیجه عکس داده و رفتار زشت او را تقویت کند (قصد شما تغییر رفتار ناپسند فرزندتان و رعایت ادب و احترام توسط اوست نه محافظت از احساس تان یا التیام آن). - به دنبال راه حلی باشید که برای هر دوی شما مفید باشد. اگر باز هم مشکل حل نشد و مایوس شدید از کمک افراد با تجربه و متخصص استفاده کنید. - در محیطی دوستانه و برنده برنده به ندرت کودک برای رسیدن به خواسته هایش بدرفتاری می کند یا فحش می دهد. وقتی یک بچه عصبانی می خواهد به خودش، شخص دیگری، اشیاء دور و برش یا یک حیوان صدمه بزند، والدین باید بلافاصله مداخله کنند و مانع او شوند، گرچه چنین واکنشی یک جور حلالِ لحظه ای است و به حل اساسی و ریشه ای مشکل کمکی نمی کند. اصلاح رفتارهای ناپسند کودک (خصوصاً اگر مداوم هستند) بررسی و تغییر فعالیت ها و رفتارهای خانوادگی را می طلبد. برای اصلاح و تغییر به زمان، صبر، توکل و کمک دیگران نیاز دارید.