جراحي، يکي از روش‌هاي درماني مهم در حرفه پزشکي است که تيغش کوچک و بزرگ را هدف گرفته؛ اگر همين حالا به شما بگويند که بايد به هر دليلي نزد يک متخصص جراح برويد و بدن نازنين‌تان را به او بسپاريد، مور مورتان مي‌شود و خدا خدا مي‌کنيد قضيه منتفي شود چه برسد به کودک چندساله‌اي که جز ابرو خم کردن والدين و بگو مگويي در مهد پديده هولناک ديگري را تجربه نکرده است....
نداشتن آمادگي روحي کافي براي عمل جراحي سبب استرس‌هاي مداومي در کودک مي‌شود که تنها با کمي صبر و ابتکار مي‌توانيد از ايجاد آن پيشگيري کنيد.
واکنش فرزندتان آينه رفتار شماست
اگر با اطلاع از نياز فرزندتان به جراحي غمبرک بزنيد، بترسيد يا به نحوي استرستان را نشان دهيد، فرزندتان هم مي‌ترسد. گاهي پدر و مادرها به فرزندشان مي‌گويند: «چيزي نيست عزيزم، سريع خوب مي‌شي» اما صورت و حالت‌هاي بدن آنها اين را نمي‌گويد. هر چقدر هم مشکل جدي است يادتان باشد که او به اين عمل نياز دارد و بايد به عنوان والدين بتوانيد در حضور فرزندتان خونسردي خود را حفظ کنيد.
بدترين کار ممکن
بعضي پدر و مادرها براي اينکه فرزندشان هول نکند که قرار است در بيمارستان چه بشود و چه نشود، تا روز عمل کوچک‌ترين اطلاعاتي به او نمي‌دهند و روز عمل دست فرزندشان را مي‌گيرند و به هواي رفتن به پارک يا مهد، او را راهي بيمارستان مي‌کنند. بعضي‌ها هم فرزندشان را هنگامي که خواب است به بيمارستان مي‌برند. اين روش‌هاي اشتباه کوچک‌ترين سودي که براي کودک ندارد هيچ، او را دچار ترس هم مي‌کند. محيط بيمارستان شلوغ است و استرس در چهره همه موج مي‌زند و افراد بيمار و ناتوان هم به چشم مي‌خورند. همه اين موارد باعث ميشوند کودک وحشت و تيم پزشکي را با دردسر مواجه كند. داد و فريادهاي بي‌امان، گاز گرفتن و زدن پرستاران، پزشکان و خود والدين هم دلخراش است، هم اعصاب خرد کن. ترس از بيمارستان، جراحي و پزشکي ممکن است تا پايان عمر با چنين کودکاني عجين شود.
عوارض ترس
کودکاني که براي عمل جراحي دچار ترس و وحشت شديد ميشوند طي هفته‌ها و ماه‌هاي بعد از عمل بهبود مي‌يابند.
اينها را بايد به فرزندتان بگوييد:
- بيهوشي باعث مي‌شود که در طول جراحي درد نکشي.
- اين جراحي به خاطر اين نيست که تو دختر(پسر) بدي بودي.
- توي اتاق عمل يک عالمه آدم مراقب تو هستند پس اگر مساله‌اي برايت پيش اومد مي‌توني به دکتر يا پرستار بگي.
- اتاق عمل فقط يک اتاق است که يک تخت بلند دارد، همه چيز در آن سبز است و کلي آدم باسواد در آن هستند.
- دکترها و پرستارها کلاه و ماسک دارند که بهداشت رعايت شود.
- موقع جراحي تو خوابي و وقتي بيدار شوي کار دکترها تمام شده است.
- وقتي دوباره چشم‌هات رو باز کني مامان و بابا بالاي سرت هستن.
شيرخواران و نوپايان
اطلاعات اين بچه‌ها خيلي محدود است. آنها هنوز حرف زدن را هم خوب بلد نيستند پس لازم نيست توضيح خيلي پيچيده‌اي به آنها بدهيد. به عنوان نمونه اگر پاي فرزندتان بايد جراحي شود مي‌توانيد بگوييد: « دکتر مي‌خواد پاتو بهتر کنه». قبل از جراحي بچه‌ها کمي هول مي‌کنند و پريشان ميشوند زيرا به آنها آب و غذا نمي‌دهيد. بيمارستان پر از غريبه است. براي همين بايد دلگرمي کافي بدهيد. آنها به راحتي از شما تاثير مي‌گيرند؛ پس سرآسيمه نشويد و استرستان را به کودک منتقل نکنيد. اگر در مدت قبل از جراحي رفتار عادي و روحيه‌اي خوب داشته باشيد، فرزندتان هم در آرامش به سر مي‌برد. اگر فرزندتان براي غذا بي‌تابي مي‌کند به زبان کودکانه بگوييد که عوضش بعد از تمام شدن کار دکتر انواع سوپ‌ها را خواهد خورد. بعد از عمل هم بايد انتظار پريشاني‌هاي فرزندتان را داشته باشيد؛ درد جاي زخم، گرسنگي، حس عجيب بعد از بيهوشي. خودتان را براي آرام کردن و دلگرمي بخشيدن به فرزندتان حاضر کنيد.
پيش دبستاني‌ها
بچه‌هاي حدود 5 تا 6 ساله ديگر آنقدر تجربه و اطلاعات دارند که واقعا از عمل جراحي و مثلا نمونه بريده شدن شکم بترسند. ترس اين کودکان به خاطر جدايي از پدر و مادرشان هم هست. آنها ممکن است از کسي شنيده باشند که اگر بري اتاق عمل براي مثال دستت را مي‌برند بنابراين حتما به محض اطلاع از نياز فرزندتان به جراحي مراقب باشيد بچه‌هاي بزرگ‌تر يا بزرگ‌تر‌هاي بي‌ملاحظه از اين حرف‌هاي بي‌اساس به او نزنند. خيلي منطقي، با آرامش و با محبت براي فرزندتان توضيح دهيد که کلي پزشک مراقب او هستند. شما و همسرتان هم درست به اندازه يک اتاق با او فاصله خواهيد داشت. او در تمام طول عمل خواب است و اگر دردي برايش پيش بيايد دکتر داروي مناسبي به او مي‌دهد. حتما براي فرزندتان شيئي که به آن انس گرفته به عنوان نمونه بالش يا عروسک مورد علاقه‌اش را ببريد و براي اينکه قبل و بعد از جراحي احساس بدي در بيمارستان نکند برايش کتاب قصه بخوانيد.
دبستاني‌ها
بچه‌هاي دبستاني به اندازه کافي سواد دارند که حتي خودشان هم در اينترنت يا کتاب درباره جراحي اطلاعات جمع کنند بنابراين بايد توضيحات هوشمندانه‌اي به آنها بدهيد. اين بچه‌ها ممکن است ترس‌شان از جراحي را به شما نشان ندهند. بايد به فرزندتان اطمينان دهيد که روزانه هزاران نفر جراحي ميشوند و يک پزشک بالاي سر او ايستاده تا او را خواب نگاه دارد. او دردي نخواهد کشيد و پزشک تمام تلاشش را مي‌کند تا او سالم‌تر از هميشه پيش دوستانش برگردد. ممکن است فرزندتان بترسد که شما او را بين آن همه غريبه تنها مي‌‌گذاريد و قرار است در اتاق عمل اعضاي بدن او را ببرند. به او اطمينان دهيد که تمام مدت پشت در اتاق عمل هستيد و اگر هم داخل نمي‌رويد تنها به اين خاطر است که پزشکان و پرستاران بتوانند با دقت کارشان را انجام دهند. بعد از عمل حتما سعي کنيد از دوستان فرزندتان يا فاميل بخواهيد براي ملاقات او بيايند. براي او هديه‌اي تهيه کنيد و نوازش‌ها و بوسه‌هايتان را از او دريغ نکنيد.
منبع: WebMD