کودک من در به‌اشتراک
گذاشتن اسباب بازیهای خود با دیگران دچار مشکل است.
• دربارۀ آن بیندیشید
به‌اشتراک گذاشتن، مهارت اجتماعی پیچیده‌ای است که رشد آن، مستلزم راهنمایی و تمرین است. کودکان خردسال، به‌وسایل خود بسیار وابسته بوده و نمی‌دانند که شریک شدن چه تاثیری
بر آنها و یا اسباب بازیهایشان خواهد داشت.
برای فهم بهتر این احساسات، یک دقیقه در مورد یکی از باارزش‌ترین و
مهم‌ترین وسایل خود، احتمالاً کامپیوترتان، دوربین، اتومبیل فکر کنید. اینک فکر
کنید دوستی دارید که برای یک روز آن را از شما قرض می‌گیرد. احساس نگرانی و عدم
اطمینان، به‌علاوۀ بی تجربگی ممکن‌است دلیل اصلی عدم تمایل کودکتان به‌شریک شدن
باشد.
• چه‌کارهایی باید انجام دهید
- چگونگی به‌اشتراک گذاشتن را به‌نمایش بگذارید.
چیزهایی را با کودک خود به‌اشتراک گذاشته و به‌اشتراک گذاشتن آن اشاره
کنید. برای مثال، دوست داری یک دور با ماشین حساب من کار کنی؟ من از به‌اشتراک
گذاشتن آن با تو خوشحال میشم.
- کودکتان را تشویق کنید اسباب بازیهایش را با شما به‌اشتراک بگذارد.
اغلب، شریک شدن با والدین برای کودک اسان‌تر است، چرا که کودک میداند
که شما مواظب بوده و زمانی که کارتان تمام شد اسباب بازی را پس خواهید داد. این
تمرین خوبی برای شریک شدن خواهد بود.
زمانی که اسباب بازی را به‌او پس می‌دهید، کاری را که او انجام داده
بود توضیح دهید: خیلی خوب شریک شدی. ممنونم. بدین ترتیب او احساس خوبی نسبت به‌معنای
شریک شدن به‌دست خواهد آورد، چرا که دوستان خردسال او احتمالاً بدین شیوه برخورد
نخواهند کرد.
- به‌کودکتان حق انتخاب بدهید.
به‌جای اینکه از کودک خود بخواهید یک اسباب بازی مخصوص را به‌اشتراک
بگذارد، انتخابهایی در اختیار او قرار دهید: سارا دوست داره با یه حیوان عروسکی
توپر بازی کنه. کدوم رو اجازه میدی بازی کنه.
- وضعیتهایی را که مستلزم به‌اشتراک گذاشتن است ایجاد کنید.
اسباب بازیها و بازیهای دو نفره و بیشتر مانند بازیهای تخته‌ای یا
بازی در محوطۀ باز (مانند بدمینتون) فرصت مناسبی برای تمرین اشتراک برای کودکتان
است. همچنین فعالیتهایی را جستجو کنید که فرصتهای زیادی برای مشارکت همه فراهم می‌کند.
مانند سفال مدل سازی، طرحهای رنگ‌آمیزی یا هنری و بلوک سازی.
- قبل از وضعیت شریک کردن، کودک خود را از اینکه چه‌چیزی در انتظار او
است آگاه کنید.
قبل از ملاقات یک دوست، کودک خود را از مدت زمانی که دوستش آنجا خواهد
ماند مطلع کرده و به‌او اطمینان دهید که بعد از رفتن دوستش، همۀ وسایلش سرجایش
خواهد بود. اجازه دهید کودکتان چند وسیلۀ مورد علاقۀ خود را که دوست ندارد شریک
شود، کنار بگذارد.
هرگز کودک را ملزم نکنید اسباب بازی مخصوصی را که وسیلۀ بازی همیشگی
او بوده و یا همراه خوابش است، با دیگران شریک شود.
- مواقعی که کودکتان به‌خوبی شراکت می‌کند، او را مورد ستایش قرار دهید.
مترصد اتفاق‌های خوب – صرف‌نظر از کوتاه بودن آن – بوده و کودکتان را
برای شریک کردن مهربانانه، مورد ستایش قرار دهید.
• چه‌کارهایی نباید انجام دهید.
- کودکتان را به‌خاطر شریک نکردن، شرمنده نکنید: اگر کودکتان تمایلی به‌شریک
کردن ندارد، لازم است دربارۀ این فرآیند بیشتر بیاموزد. به‌جای تنبیه کردن، به‌او
آموزش دهید.
- با توبیخ کردن در ملاءعام، کودک خود را خجالت‌زده نکنید: حتی اگر
درسهای لازم را به‌کودک خود آموخته، او را آماده کرده و وضعیت خوبی برای شریک کردن
ترتیب داده‌اید، ممکن است کودکتان همچنان از شراکت امتناع کند. زمانی که این مسئله
اتفاق می‌افتد، او را به‌اتاق دیگری برده، به‌صورت خصوصی دربارۀ موضوع با او گفتگو
کرده و برای نحوۀ ادامۀ زمان بازی او، برنامه‌ای ترتیب دهید.
- کودکتان را به‌شراکت مجبور نکنید: برخی از چیزها مانند یک عروسک
محبوب، حیوان عروسکی که کودک با او می‌خوابد، اسباب بازی شکستنی یا هدیه‌ای که
اخیراً به‌او داده شده و محبوب اوست، باید از قوانین شراکت معاف شوند.