مادران همیشه نگران

شاید شما خودتان جزء مادران همیشه نگران باشید ، یا اینکه مادران همیشه مضطربی را دیده اید که به دنبال کودک خود همه جا میروند . نوزادشان را بغل دیگران نمیدهند . به حالت وسواس گونه دست و صورت کودک را میشویند لباسهایش را عوض میکنند و در هنگام بیماری کودک شب و روز ندارند . اینگونه مادران معمولا باعث سختی و ناراحتی خود و دیگران میشوند . 
نگرانی مادران  در برخی موارد  طبیعی تلقی میشود . اما در مواردی که ، مادر بصورت  اغراق شده دچار ترس  و اضطراب است  و دوست نداردهیچکس به کودکش نزدیک شود . این‌ نوع مادران همان افرادی هستند که اجازه نمیدهند  فرزند‌شان به مهدکودک برود، زیرا می‌ترسند مریض شوند یا بلایی سرشان بیاید . اما در واقع مریضی بهانه است و دور شدن کودک حتی با فاصله اندک از آغوش‌شان است که  آنها را بسیار نگران میکند. البته این مادران حاضر نیستند بپذیرند که رفتار‌شان وسواسی و نگرانی بی حدشان مشکل ساز است  و همیشه توجیهی برای تبرئه کردن خود دارند.
انواع مختلف مادران نگران : 
 مادران نگران از صدمه دیدن کودک : این مدل مادران ،معمولا میترسند که برای  فرزند‌شان  اتفاق بدی بیفتد و  یا کودک دچار صدمه‌ای گردد.  اینگونه مادر‌ها حتی به شوهرشان  هم در این زمینه بی اعتماد هستند و فکر می‌کنند که مثلا ممکن است با نحوه اشتباه بغل کردن نوزاد  به کودکشان  آسیب وارد کند . آنها پس از اینکه کسی فرزندشان را بغل میکند فکر های آزار دهنده ای به ذهنشان خطور میکند و با خود می‌گویند بچه از بغلش نیفتد! نکند گردنش را بد بگیرد!
 مادران نگران از ترسیدن کودک : این نوع  مادران همیشه دارای یک حالت ناامنی و ترس در وجود خودشان هستند .  آنها معمولا  از اینکه کودکشان دچار ترس و وحشت شود نگران هستند . بهمین علت کودک  را همیشه در آغوش خود نگه می‌دارند و دوست ندارند فرزندشان  آنها دور شود. این نوع مادر  دنیا را جای امنی نمیداند و فقط زمانی احساس آرامش و می‌کنند که خودشان با تمام هوش و حواس، مراقب او باشند.
 مادران وسواسی: این نوع مادران همیشه نگران مرض شدن کودکشان میباشند .این نوع  نگرانی اغراق آمیز  و غیرقابل کنترل است که حتی ممکن است پیش از تولد  فرزند در وجودشان  بوده باشد وکه امروز خود را به اینصورت نشان می‌دهد.
 مادران با حس مالکیت :  احساس مالکیت دررابطه مادر و فرزندان بشدت در اینگونه مادرها  خود را نشان می‌دهد؛ مادر کودکی را که تصور میکند جز  دارایی شخصی اوست را دوست ندارد در آغوش دیگران ببیند  و به همین دلیل بغل کردن و بوسیدن سایر افراد  با کودکش  در او احساس ناخوشایندی ایجاد می‌کند.
اثرات منفی نگرانی مادر بر فرزند 
- کودکان این مادران تصور درستی از دنیای اطراف ندارند و درک درستی از روابط بین انسانها پیدا نمیکنند . محیط ایزوله خانه برای آنها ملاک عمل واقع میگردد و ممکن است در آینده در برخورد با دیگران دچار مشکلات زیادی شوند . 
- مادران مضطرب حالات نگرانی ، ترس و اضطراب خود را مستقیما به کودک خود منتقل میکنند و همین امر زمینه ساز مشکلات روحی مشابه در کود در آینده میگردد . 
- وظیفه مادر اینست که محطی امن برای کنکاش فرزندش محیا کند . فضایی که کودک بتواند در آن آزادانه به گشت و گذار بپردازد و ازمون و خطا کند این موضوع را بخاطر داشته باشید که کودکان  در آغاز جست و جوی‌شان، چند گام  جلو پیش  میروند و پس از آن برای گرفتن تاییدیه مادر، بسمت او نگاه می‌کنند اما اگر نوزادی احساس اضطراب را از بازخورد رفتار مادر داشته باشد  دیگر محیط را برای کشف کردن امن نمی‌بیند. این کودکان در بزرگسالی هم دنیا را ناامن می‌بینند و همیشه نگران اتفاقات ناگوار خواهند بود.
- مادرانی که بدلیل حس مالکیت نسبت به فرزند ، دوست ندارند کسی کودکشان را بغل بگیرد،  این آدم‌ها دچار احساس ناامنی میباشند  که باید هرچه سریعتر از آن رهایی بیایند زیراکه درغیراین صورت  باعث سختی و عذاب در  زندگی خود میگردند بلکه باعث عذاب کشیدن فرزند‌شان هم میشوند و همین امر باعث میشوند کودکان آنها طوری بار بیایند که کودک از انتقال داده و اشتراک گذاشتن احساساتش با دیگران دچار ترس و هراس و مشکل گردد . چنین ترسی می‌تواند فرزند آنها را منزوی کند  و احساس اینکه دنیا و آدم‌هایش غیرقابل اعتماد و خطرناکند را به او منتقل نمایند.
  را ه حل برای غلبه بر نگرانی مادران

چنانچه مادری هریک از علایم گفته شده را داشت . ازاینکه دیگران کودک را بغل کنند دچار ترس و واهمه میشد از اینکه کودک دچار آسیب و صدمه شود مضطرب میگردید پیشنهاد میشود .  
- حالتهای خود را با یک مشاور و روانشناس درمیان بگذارد . بهتر است نگرانیهای مادر ریشه یابی گردد . در این میان هیجانات سالم مادر شناخته میشود  و با دریافت  آموزش‌های لازم  هیجاناتش را تحت کنترل خود درمیاورد، و در نتیجه فرزندی سالم‌تری  را میتواند تربیت کرده و به جامعه معرفی کند. منظور از هیجانات سالم، احساس هیجانی است که نقطه شروع و پایان دارد و فرد با کمک آن می‌تواند مشکلی را حل کرده و کاری را به انجام رساند. پس هر مادری برای رسیدن به چنین هیجان‌هایی بایستی تلاش کرده و در صورت نیاز از متخصص کمک بگیرد.
- در برخی موارد مادر نگران تلاش می‌کند تا  احساس اضطراب‌ خود را نادیده بگیرد ،تا بتواند  ارتباط بهتری با دیگران برقرار کنند. اینگونه  مادران در زمان نگرانی خود زمانیکه  که فرزندشان را شخص دیگری بغل میگیرد ، حس‌ خود را بروز نمیدهند  و در خود نوعی هیجان منفی تولید می‌کنند. اما باید بدانند که مادر با پنهان کردن چنین احساسی، آنرا از بین نمی‌برد و این هیجان منفی را ناخواسته به فرزندش هم منتقل میکند.
-می‌توان تمام  نگرانیهای مادر‌ها را ناشی از وسواس یا مشکلات اضطرابی دانست. دربرخی موارد هم مادر حق دارد و اشتباه اطرافیان ممکن است به نوزاد صدمه بزند. در چنین حالاتی بهترین رفتار بیان موضوع توسط مادر است و مادر هیچگاه  نباید بخاطر دیگران خود خوردی کرده و با ایجاد هیجان منفی هم خود و هم فرزندش را مشوش  کند. البته رفتار مادر با اطرافیان هم به محیط و شرایط  آن لحظه  بستگی دارد و توصیه کلی‌ در این زمینه غیر منطقی بنظر میرسد . بهترین روش آنست که مادر با لحن آرام و با توجه به شرایط و روحیات طرف مقابل راه درست را به او توصیه کند .
-روشهای غلبه بر استرس را بیاموزید و سعی کنید با تکرار و تمرین افکار منفی را از ذهن خود دور کنید .