تف کردن ، زدن ، گاز گرفتن تمام این اعمال رفتارهای نابالغی هستند که بسیاری از کودکان دو ، سه ، چهارساله و گاهی حتی بعد از آن به عنوان واکنشی به ناراحتی یا هیجان از خود نشان می دهند. وظیفه ی شما این است که پیش از اینکه این رفتار ها از کنترل شما خارج شوند به اصلاح آنها بپردازید. در صورتی که این رفتارها ادامه یابند کودک شما در موقعیت های اجتماعی چندان پذیرفتنی و مقبول نخواهد بود. از ابتدا جلو آنها را بگیرید. درست از اولین باری که کودکتان چنین واکنشی را نشان می دهد نارضایتی خود را به او بگویید. درباره ی رفتار او صحبت کنید و برچسب بزنید. اگر کودکتان هنوز حرف نمیزند به عملش با گفتن کلمات (( گاز گرفتن ممنوع)) ((تف ننداز )) و یا (( لگدنزن)) برچسب بزنید. با صدای قاطع صحبت کنید تا بداند که کار بدی انجام داده است ولی عصبانی نشوید. اگر کودک آنقدر بزرگ شده است که حرف شما را می فهمد به روشنی به او بگویید که این گونه رفتارهایش پذیرفتنی نیستند. به طور دقیق عواقب کار کودک را به او بگویید . اطمینان یابید که کودک به خوبی می داند که اگر به زدن خواهرش ادامه دهد چه اتفاقی خواهد افتاد ( که شامل پی آمدهای منفی مثل محرومیت موقت و یا گرفتن امتیاز خاصی از کودک خواهد بود. رفتارهای جایگزین را به آنها بیاموزید. به کودک بیاموزید که وقتی میخواهد گاز بگیرد و یا کتک بزند رفتارهای دیگری را جایگزین آن کند. تعیین کنید که چه هنگامی این رفتارها اتفاق می افتند. توجه کنید که کودک در چه زمان و در چه موقعیتی شروع به گاز گرفتن یا کتک زدن می کند و از این اطلاعات برای پیشگیری یا تغییر آنها استفاده کنید. اگر کودک هنگامی که خسته است شروع به گاز گرفتن می کند وقتی خواب بعدازظهرش را نکرده است اجازه ندهید با کودکان دیگر بازی کند. به او رفتارهای دیگری را بیاموزید. کودک خردسالی هر وقت که کودکان دیگر میخواستند با اسباب بازی هایی که او در حال بازی با آنها بود بازی کنند آنها را گاز می گرفت. والدینش به او عکس العمل دیگری را آموختند. از او خواستند که بگوید: (( الان نوبت تو و بعدش نوبت من باشه؟)) و در صورت لزوم از بزرگتر ها کمک بگیرد. هنگامی که او بدین ترتیب رفتار می کرد مورد تحسین و تشویق قرار می گرفت. به کودک دیگری آموزش داده شده بود که به جای زدن هم بازی هایش در چنین حالتی از آنجا کنار برود و بگوید که دیگر بازی نمیکند. بکوشید تا پیشگیری کنید. قبل از اینکه کودکان شروع به بازی کنند محدودیت هایی را تعیین کنید. قوانینی بگذارید مثلا اینکه نوبتی باشد و یا اینکه ابتدا طرف مقابل شروع کند. کودکان را تشویق کنید که با یکدیگر دوست باشند و احساس دیگران را درک کنند. آنها را در حین بازی زیرنظر بگیرید و بر بازی آنها نظارت کنید. زمان های بازی را طوری تقسیم کنید که کمتر مشکل ایجاد شود. برای مثال اگر آنها در مدت بیست دقیقه به بازی ساکت و آرام پرداختند به عنوان جایزه به آنها مثلا شیر و شیرینی بدهید. البته همیشه اطمینان یابید که کودک می داند منظورتان از بازی ساکت و آرام چیست. از پی آمد منفی استفاده کنید. زمانی که به کارگیری روش مثبت موثر نم افتند از روش های دیگری نیز میتوانید استفاده کنید. فرصت های کودک را محدود کنید. اغلب اوقات بهترین روش این است که موقعیت هایی را که کودک را به گازگرفتن ، زدن و یا تف کردن بر می انگیزد محدود کنید. اگر کودک عادت کرده است که برای بردن در یک بازی خاص همسالانش را گاز بگیرد ( مثلا در طناب کشی) وسایل بازی را تا هنگامی که دریابد که تنها هنگامی میتواند با آن بازی کند که دیگران را گاز نگیرد از دست او بگیرید. اگر او همیشه وقتی با تعداد زیادی کودک است شروع به زدن دیگران میکند ترتیبی دهید که همیشه فقط با یک کودک بازی کند. آموزش کنترل خود. کودک خود را وادارید وانمود کند که میخواهد بزند ، گاز بگیرد یا تف بیندازد و سپس قبل از اینکه به انجام آن بپردازد خود را کنترل می کند. در همان حال او را وادارید که جملاتی مانند : (( ما فقط غذا رو گاز می زنیم آدم ها رو گاز نمیگیریم!)) را تکرار کند. هنگامی که او در موقعیت های واقعی زندگی خودش را کنترل کرد او را تحسین کنید و پاداش دهید. کودک را برای کنترل خویش تقویت کنید. برای اینکه همیشه رفتارهای مناسب به کار گرفته شوند اطمینان یابید که کودک میداند شما چقدر به اینکه او میتواند خودش را کنترل کند افتخار می کنید. او را برای تف نکردن ، نزدن و یا گاز نگرفتن تحسین کنید و به او جایزه بدهید. اگر کودک مدام و به شدت دیگران را گاز می گیرد از متخصصان کمک بگیرید. زمانی که تلاش های هوشیارانه ی شما در کنترل گاز گرفتن کودک موثر واقع نشد و هنوز کودک در حال آسیب رساندن به دیگران است موقع آن رسیده است که از متخصصان کمک بگیرید.