در هفته های اول پس از تولد رفتار خاص برخی از نوزادان کار مادر را مشکل می سازد و گاه او را به طرز دیوانه واری عصبانی و ناراحت می کند. اول از همه رفتار نوزادی است که پستان را به طور کامل نمی مکد و بعد از 5 دقیقه در همان حال مکیدن به خواب می رود لذا نمی توانید بدانید آیا به قدر کافی شیر خورده است یا خیر. اگر نوزاد دو سه ساعت متوالیاً بخوابد چندان اشکالی پیش نخواهد آمد ولی اشکال کار در این است که این اطفال بعد از چند دقیقه مجدداً بیدار می شوند و گریه می کنند. علت واقعی این طرز رفتار کاملاً نامعلوم است ولی احتمال دارد این کیفیت معلول عدم همکاری دستگاه اعصاب و گوارش نوزاد باشد و شاید تنها آغوش گرم مادر و بودن پستان در دهانش او را به خواب می برد، بدون اینکه واقعاً سیر شده باشد. معمولاً زمانی که طفل کمی بزرگتر شد این رفتارش هم از بین می رود و تا حس گرسنگی اش کاملاً ارضا نگردد به خواب نخواهد رفت. گاهی ممکن است کوچک بودن سوراخ سر شیشه از عوامل مهم و مؤثر در بخواب رفتن نوزادانی باشد که با بطری تغذیه می شوند. در مورد نوزادانی که با پستان تغذیه می شوند عدم توانایی مکیدن پستان، حتی اگر شیر مادر هم کافی باشد در به خواب بردن آنها نقش مهمی دارد. همچنین احتمال دارد احساسات و حالت روحی مادر سهولت خروج شیر را کنترل کند. بسیاری از مادران چند هفته بعد از شیر دادن در می یابند که به محض اینکه صدای گریۀ نوزاد گرسنۀ خود را می شنوند شیر از نوک پستان هایشان شروع به چکیدن می کند. و برعکس زمانی که مادر عصبی و نگران است شیر در پستان می ماند. نوزاد حس می کند از مکیدن پستان چیزی عایدش نمی شود لذا به خواب می رود و وقتی او را در تختخوابی که زبرتر و سردتر از آغوش مادر است می گذارند گرسنگی دوباره از خواب بیدارش می کند. اما نوزاد دیگری که گرسنه تر یا پرمدعا تر از این یکی است اگر از مکیدن چیزی به دست نیاورد عصبانی می شود و سرش را از پستان برمی دارد و فریاد می کشد و مجدداً سعی می کند پستان را بمکد ولی کوشش او بدون نتیجه است و لذا دیوانه وار عصبانی می شود. عدم رضایت نوزاد موجب ناراحتی بیشتر مادر می گردد و همینطور این تسلسل ادامه خواهد یافت و می تواند تمام قوای جسمانی مادر را به تحلیل بَرَد.
روش ۱۰۰ درصد عملی آرام کردن نوزاد در هنگام گریه کردن