شنیدن نقطه نظرهای فرزندان

فقط شما نیستید که دربارۀ مقررات سامان دهندۀ زندگی فرزندتان نظر و عقیده ای دارید؛ خود او نیز نقطه نظرهایی دارد که باید آنها را دانست.
گاهی عقیدۀ کودک عاقلانه و خردمندانه و منطقی، و در موارد فراوان نیز خالی از تدبیر است. در هر حال اگر جویا نشوید هرگز از عقیده و نظرش اطلاعی نخواهید داشت.
چیزی که از درست یا غلط بودن نظر او اهمیتش بیشتر است، خواستار شدن نظر و عقیدۀ او است، همان به او می فهماند که شما به نظرهایش احتراممی گذارید و می خواهید از دیدگاه او نیز به مسائل نگاه کنید. این عمل، فرزندپروری شما را ساده تر می کند و به فرزندتان در رشد مهارت های عقلانی وی کمک می رساند.
اولا: وقتی با حسن نیت برای درک نقطه نظر فرزندتان تلاش می کنید، به او این فکر منتقل می شود که تصمیم گیری شما بر مبنای عقل و منطق استوار است، نه فقط بر پایۀ سلیقۀ شخص خودتان.
علاوه بر این وقتی صمیمانه نظر کسی را جویا می شویم می خواهیم ببینیم با نظر ما موافق هست یا نه و اگر نیست، آیا نظرمان را باید اصلاح بکنیم یا خیر. پس جویا شدن نظر کودک به او می فهماند که برای شنیدن عقاید سایرین باز هستید، که خود نشانگر منطقی بودن شماست. احتمال پیروی فرزندتان از مقررات شما در شرایطی بیشتر می شود که آنها را منطقی ببیند.
ثانیاً: وقتی با فرزندتان مشورت می کنید، او را در جریان تصمیم گیری وارد می سازید. این اقدام، به خصوص در مواردی که با فرزندتان اختلاف نظر دارید بسیار پسندیده است.
ثابت شده وقتی حکم به ضرر ما صادر می شود – مثلاً درخواست پس دادن بلیط نمایش را نمی پذیرند، یا موفق نمی شویم آموزگار را متقاعد کنیم نمرۀ درس را تغییر بدهد – ناگوارترین شرایط وقتی ایجاد می شود که ببینیم فرصت برای بیان نظرمان را به ما نمی دهند.
در این زمینه، روحیات و احساسات فرزند شما با روحیات و احساسات شما تفاوتی ندارد. در مواردی که بر سر موضوعی با هم اختلاف نظر دارید، به او فرصت بدهید تلاش خود را به کار ببرد. در این صورت کمتر کج خلقی خواهد کرد.
ثالثاً: هنگامی که به نظرهای فرزندتان گوش می دهید، از نگرش و طرز فکر او به مسائل آگاه می شوید و همین، وظیفۀ فرزندپروری را ساده تر می کند.
با گوش دادن به آنچه کودکان برای گفتن دارند چیزهای زیادی می توان آموخت. اگر بگذارید کودک اظهار نظر کند و یا وقتی خودش این کار را نمی کند، او را به این کار تشویق کنید، والدین مهربان تر و دلسوزتری خواهید بود.
همانطور که قبلاً گفته ایم بخشی از پدر و مادر خوب بودن این است که بتوانید در حد سن فرزند خود نیز فکر کنید. برای نیل به این هدف، فهمیدن اینکه فرزندتان دربارۀ مقرراتی که وضع کرده اید چطور و چگونه می اندیشد، اصل پراهمیتی است.
مطالب مربوط به مقررات و انتظارات والدین و فرزندان، نه تنها به شناخت و درک شیوۀ اندیشیدن فرزندان کمک می کند؛ بلکه به کودک نیز فرصت می دهد طرز فکر والدین را دریابد.