تنبیه مؤثر شامل پنج مرحله و عامل است و معمولاً به ترتیب زیر می آید: - شناسایی و تعیین رفتار معینی که اشتباه بوده - گزاره یا عبارتی در شرح تاثیر ناشایست آن رفتار - پیشنهاد یک یا چند گزینه به جای آن رفتار نادرست - تشریح نوع تنبیه - شرح انتظارات شما از رفتار شایسته همواره در تنبیه کردن سعی کنید هر پنج مورد فوق را در نظر بگیرید. به فرزند چهار ساله تان گفته اید اگر نتواند به مطلب دلخواه خودش برسد نباید گریه کند. حالا او چون درست قبل از شام به او شیرینی نمی دهید، گریه را آغاز می کند. به او می توانید چنین جملاتی بگویید: لطفاً وقتی چیزی می خواهی نق نزن (شناسایی)، این کار خلق مرا تنگ می کند (تاثیر). اگر گرسنه هستی، چون شام نزدیک است می توانی هویج یا تکه کرفس بخوری (گزینه). به تو فرصت می دهم در آن گوشه آرام بنشینی (تنبیه)، می دانم دفعۀ دیگری که بگویم نمی توانی چیزی را بی موقع بخوری، گریه نخواهی کرد (انتظار).
قاعدۀ سرانگشتی برای میزان منزوی کردن کودک، به ازای هر سال سن، یک دقیقه است (چهار دقیقه برای چهار ساله). زمانی که فرزندتان را در انزوا قرار می دهید وادارش کنید تنها گوشه ای بنشیند و نتواند کاری به جز نشستن انجام دهد (نه در اتاقی برای بازی چیزهایی در آن باشد). در مدت انزوا، شکایت احتمالی او را ناشنیده بگذارید و دنبال کار خود باشید. اگر قبل از پایان مدت انزوا از جای خود بلند شود، با لحنی محکم بگویید به همان جایی که نشسته بود برگردد و چون از جایش بلند شده، مدت انزوا افزایش پیدا می کند و سی ثانیه به مدت انزوا بیفزایید. به فرزند شش سالۀ خود تذکر داده اید روی کاناپۀ اتاق نشیمن با آبرنگ نقاشی نکند، ولی می بینید مشغول همین کار است. خوب است جملاتی از این دست بگویید: از تو خواسته بودم وقتی روی این مبل می نشینی، با آبرنگ یا ماژیک کار نکنی (شناسایی). از این رنگ ها لکه هایی روی مبل می ماند که تمیز کردن آنها بسیار مشکل است (تاثیر)، لطفاً فقط روی میز آشپزخانه نقاشی بکن (گزینه)، یک هفته نباید از آنها استفاده کنی (تنبیه)، می دانم این بار یادت نمانده بود ولی به خاطر سپردنش خیلی مهم است (انتظار). تا سر حد امکان، میان تنبیه و تخلف انجام شده تناسب ایجاد کنید. چند روز توقیف اسباب بازی که از آن استفادۀ نادرست شده، شیوه ای صحیح برای اعمال مقررات است. بارها و بارها از فرزند نه سالۀ خود خواسته بودید موقع ورود به خانه، کفش هایش را بیرون بیاورد و یا آنها را بسیار تمیز کند با این حال با کفش گلی تمام کف آشپزخانه را کثیف کرده است؛ خوب است با او به این شکل برخورد کنید: بارها به تو گفته ام قبل از ورود به خانه باید کفش هایت را تمیز کنی یا از پایت بیرون بیاوری تا خانه گلی نشود (شناسایی) من تازه کف خانه را تمیز کرده ام و حالا باید دوباره تمیزش کنم (تاثیر). اگر نمی توانی کفش هایت را روی پادری تمیز کنی آنها را از پایت بیرون بیاور و همانجا بگذار (گزینه). حالا لطفاً زمین شو را بردار و کف خانه را تمیز کن (تنبیه) تو معمولاً در مورد همه چیز بسیار خوب رفتار می کنی لطفاً سعی کن دیگر این مطلب از یادت نرود (انتظار).