یک روان شناس کودک گفت: نصحیت می‌تواند در تربیت کودکان بسیار آسیب زا باشد زیرا کودکان درک کاملی از معانی و مفاهیم انتزاعی ندارند.
علی راکی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اینکه حواس پرتی در کودکان زیر مجموعه‌ای از بیش فعالی است، اظهار کرد: در علم روان شناسی به حواس پرتی، نقص توجه گفته می‌شود یعنی اینکه کودکانی که در توجهشان نقص‌هایی وجود دارد.
وی افزود: برای نمونه زمانی که معلم سر کلاس صحبت می‌کند کودک توجهی به درس ندارد و یا در زمان‌هایی که کودک قصد انجام بازی‌هایی دارد که نیاز به توجه و تمرکز دارد این کودکان نمی‌توانند تمرکز خود را به بازی معطوف کنند و با کوچک‌ترین محرکی از بیرون توجه خود را از دست می‌دهند.
این روانشناس کودک اضافه کرد: در صورتی که نقص توجه در حدی باشد که کودک نتواند برای کوچک‌ترین مسائل یا بازی‌ها تمرکز کند باید با یک متخصص صحبت شود که در بیشتر موارد بازی‌های گروهی به والدین پیشنهاد می‌شود که با فرزند خود انجام دهند.
راکی با بیان اینکه ممکن است والدین نشانه‌هایی را حواس پرتی عنوان کنند که از دید روان شناسان حواس پرتی محسوب نمی شود و بیشتر مربوط به نگرانی‌های والدین است، ادامه داد: برای نمونه زمانی که کودکان با خود بازی می‌کنند و یا با خود حرف می‌زنند، توجه چندانی به اطراف ندارند و خود را درگیر گفت‌وگوهای که نیاز به تفکر انتزاعی دارد، نمی‌کنند. برای نمونه نباید به کودکانی که هنوز مدرسه نرفتند و سن مناسبی از نظر رشد تفکر انتزاعی (تفکر تجزیه و تحلیل و درک کلمات سنگین) بر چسب حواس پرتی بزنیم.
این روان شناس کودک با بیان اینکه نصحیت در تربیت می‌تواند بسیار آسیب زا باشد، خاطر نشان کرد: زمانی که از اخلاقیات با کودکان صحبت می‌کنیم و یا آن‌ها را نصیحت می‌کنیم کودکان توجهی نمی‌کنند، برای نمونه وقتی به پسرمان می گوییم تو می‌توانی اخلاقت را خوب کنی و یا با ادب برخورد کنی علی رغم اینکه جمله بسیار زیبا و خوبی گفته شده اما یک کودک پنج الی شش ساله نمی‌تواند به هیچ عنوان کاملا معانی و مفاهیم را درک کند، در این صورت است که والدین به کودکان خود برچسب حواس پرتی می‌زنند.
راکی افزود: این مسائل از نظر روان شناسان حواس پرتی نیست بلکه ناشی از این است که هنوز تفکر انتزاعی کودک شکل نگرفته است.