اینکه باید ساعات استفاده از تبلت را برای بچه ها محدود کرد، گزاره جدیدی نیست اما اینکه چطور می توان این کار را انجام داد، نیازمند روش های جدیدی از سوی والدین است. البته توجه به این نکته هم بسیار مهم است که در ارتباط با همه بچه ها نمی توان روشی یکسان در پیش گرفت و بسته به سن کودک، وضعیت خانواده، تعداد فرزندان، دسترسی به امکانات دیگر و ... باید از روش های گوناگونی برای کاهش دادن ساعات استفاده از تبلت استفاده کرد. البته در این مطلب نکاتی گفته ایم که برای بیشتر والدین کاربردی است.
1- حرف ها را یک کاسه کنید! پیش از اجرای هر قانونی در خانه، بهتر است در ارتباط با آن با همسرتان هماهنگ شوید چرا که حتما خودتان نیز تجربه کرده اید که بچه ها استاد این هستند که اختلاف نظرهای موجود بین والدین را پیدا کرده و از آنها به نفع خود بهره ببرند! کافی است یکی از والدین محدودیتی وضع کرده باشد که والد دوم اطلاعی نداشته باشد، در این شرایط می توانید مطمئن باشید که مسئولیت سرپیچی فرزندتان از آن محدودیت، با والد بی اطلاع خواهد بود و کار با اجازه او انجام شده است! پس اگر می بینید فرزندتان محدودیت های مورد نظر شما را زیر پا گذاشته و در استفاده از تبلت یا بازی با آن زیاده روی می کند، اول از همه مطمئن شوید که همسرتان در جریان محدودیت هاست. البته فراموش نکنید که یکی بودن حرف های شما می تواند احتمال زیر سوال رفتن محدودیت ها را به میزان محسوسی کاهش دهد. 2- انتظار واکنش فرزندتان را داشته باشید! در سنین پایین، اعمال محدودیت برای بچه ها کار چندان دشواری نیست. شما می توانید تبلت را از نظر آنها دور ساخته یا در زمان های بسیار محدودی در اختیارشان قرار دهید و در عین حال چند روزی فعالیت های جدید و جذاب برای آنها ترتیب دهید؛ خیال تان راحت باشد که تا حد زیادی فرزندتان طعم بازی با تبلت را فراموش کرده و برای بازی کردن مستمر با آنها بهانه نخواهد گرفت. اما زمانی که شما فرزندی در سنین دبستان یا بزرگتر دارید، دیگر داستان به این سادگی نخواهد بود. فرزند شما ممکن است تا مدت ها بخواهد با شما برای استفاده بیشتر از تبلت چانه بزند، بدقلقی کند، دعوا راه بیندازد و خلاصه انواع و اقسام روش ها را برای اینکه شما را از تصمیم جدیدتان منصرف کند، به کار بگیرد. در این شرایط داشتن دیدی مشخص و قوانین روشن می تواند به شما در ادامه دادن مسیر انتخابی کمک کند. فراموش نکنید اگر قرار باشد با بدقلقی و بداخلاقی فرزندتان به اصطلاح جا بزنید و از خیر اجرای محدودیت ها حتی برای یک بار بگذرید، احتمال اجرایی شدن آنها را برای طولانی مدت تا حد زیادی کاهش داده اید.
3- محدودیت ها را گام به گام اجرایی کنید اگر فرزندتان بدقلقی زیادی بعد از کاهش ساعات استفاده از تبلت از خود نشان می دهد، شاید بهتر باشد مروری بر روش های خود داشته باشید چرا که گاهی این روش اجرای قوانین توسط والدین است که مشکلات را تشدید کرده و در صورتی که اصلاحاتی در این زمینه صورت بگیرد، مشکلات نیز کاهش محسوسی پیدا می کنند. یکی از شایع ترین اشکالات در این زمینه کاهش ناگهانی زمان استفاده از تبلت و اجرای همه محدودیت ها در زمانی کوتاه است. به عنوان مثال والدین از کودکی که تا دیروز نزدیک به 5 یا 6 ساعت در روز مشغول بازی با تبلت بوده انتظار دارند تا از امروز تنها روزی یک ساعت بازی کند. در این شرایط می توان گفت که اصلا اگر کودک بدقلقی نکند، عجیب و غیرطبیعی است! اما روش درست چه می تواند باشد؟ به عنوان مثال می توانید بدون اینکه به فرزندتان بگویید باید ساعات بازی خود را کاهش دهد، قوانینی برای استفاده از تبلت وضع کنید. به عنوان مثال اینکه در طول زمان بازی حق شارژ تبلت را ندارد و هر زمان شارژ باتری تمام شد، باید تبلت در جای مخصوص خود قرار گرفته و شارژ شود، تنها بعد از تکمیل شارژ امکان استفاده مجدد وجود خواهد داشت یا اینکه بعد از ساعت 7 شب امکان بازی با تبلت وجود ندارد چرا که زمان مشترک خانواده محسوب شده و از سویی برای داشتن خواب شبانه متناسب، باید از چند ساعت قبل از خواب از وسایل الکترونیک تا حد امکان استفاده نکرد. توجه داشته باشید که شما می توانید هر هفته به کمک قوانینی از این دست امکان استفاده از تبلت را برای فرزندتان محدود سازید و بدون اینکه فشار علنی زیادی به او وارد کنید، زمان استفاده را کاهش دهید. البته در سنین بالاتر و به ویژه از هشت سالگی به بعد که بچه ها با مفهوم ساعت و خواندن ساعت آشنا هستند، می توانید بعد از گذشت چند هفته از اعمال محدودیت ها، موضوع محدودیت ساعت را مطرح کنید و به او اعلام کنید که به عنوان مثال او در طول هفته اجازه بازی برای یک ساعت در روز و در آخر هفته حداکثر دو ساعت در روز را دارد. 4- به او کمک کنید خوشی زودگذر قهرمانی را تجربه کند! برخی بازی ها وجود دارند که طی آن بچه ها مرحله به مرحله می توانند امتیازاتی کسب کرده و در نهایت نیز به انتهای بازی که بر فرض انجام ماموریتی بوده است می رسند. اگر فرزند شما به شدت درگیر چنین بازی شده است و ساعات بسیار زیادی را صرف بازی برای جمع آوری امتیاز می کند، شاید بد نباشد برای کاهش اشتیاق او برای بازی بیشتر و درگیری دائمی ذهنی او با بازی و تلاش برای رفتن به مرحله بعد، به نوعی او را از آنچه در انتهای بازی انتظار او را می کشد، مطلع ساید. به عنوان مثال می توانید زمانی را صرف بازی با او کنید تا زودتر امتیازاتی را کسب کند یا اگر وضعیت فرزندتان بحرانی است و به عنوان مثال در سال تحصیلی به کل وضعیت درس خواندن او تحت تاثیر قرار گرفته یا خواب او دچار مشکل شده از بازی هایی که به اصطلاح قفل آنها شکسته کمک بگیرید، تا او بتواند از آنچه در انتهای بازی انتظار او را می کشد، مطلع شود. البته توجه داشته باشید که قرار هم نیست ما به طور ضمنی به بچه ها آموزش دهیم که همیشه راه میانبری وجود دارد؛ بلکه تنها در مواقعی که بچه به صورت افراطی درگیر بازی شده و احساس می شود که سلامت روانی یا جسمی او تحت تاثیر قرار گرفته، می توان از چنین روش هایی استفاده کرد تا کودک متوجه شود که رسیدن به مرحله آخر هر چند خوشایند است اما خیلی زودتر از اینکه او تصور می کند، خوشی آن فراموش خواهد شد!