40 درصد بزرگسالان گهگاه خجالت مي?کشند و تا 15 درصد اين افراد درگير خجالت‌زدگي شديد هستند. طرف ديگر اين طيف، افراد ماجراجو قرار دارند که به‌دنبال ماجراهاي جديد و آشنايي با افراد جديد هستند...
. نکته جالب توجه اين است که اخيرا متخصصان مي‌گويند ريشه اين گوناگوني رفتاري در دوران نوزادي شکل مي‌گيرد.
خجالت مفرط
بسياري از افراد خجالتي هستند، اما خجالتي بودن شديد يا ترس از قرار گرفتن در موقعيت‌هاي اجتماعي ممکن است نشانه عارضه‌اي به نام «اختلال اضطراب اجتماعي» باشد.
اختلال اضطراب اجتماعي با روان‌درماني، دارودرماني يا ترکيبي از اين دو قابل درمان است. از نشانه‌هاي «اختلال اضطراب اجتماعي» مي‌توان به اين موارد اشاره کرد:
• اشتغال خاطر زياد فرد به خودش، ظاهرش و رفتارهايش هنگام همراهي با ديگران و احساس اينکه همه افراد او را زير نظر دارند.
• ترس شديد از زير نظر بودن يا مورد قضاوت ديگران قرارگرفتن و علايم جسمي اضطراب شديد از جمله تعريق، تهوع و لرزيدن.
• اشکال زياد در صحبت کردن در جمع ديگران يا فراموش‌کردن حرف‌هايي که فرد قصد دارد بيان كند.
چرا وقتي خجالت مي‌كشيم، سرخ مي‌شويم؟
به محض آنکه پا به درون اتاق مي‌گذاريد و وارد جمعي مي‌شويد، خون به صورتتان هجوم مي‌آورد و گونه‌‌هايتان رنگ قرمز مي‌گيرد. حس مي‌کنيد موج گرمي چهره‌تان را فرامي‌گيرد و بدون اينكه بخواهيد از خجالت سرخ مي‌شويد.
گل‌انداختن گونه‌ها، واکنشي همگاني به مورد توجه جمع قرار گرفتن است و هر کسي کم‌وبيش ممکن است به اين حالت دچار شود.
سرخ‌شدن معمولا هنگام ملاقات با فردي مهم، مورد تعارف قرارگرفتن و احساس هيجان قوي در موقعيت‌هاي اجتماعي اتفاق مي‌افتد و ظاهرا مردها کمتر از زن‌ها قرمز مي‌شوند.
فيزيولوژي سرخ‌شدن به اين صورت است: وريدهاي صورت گشاد مي‌شوند و خون را به درون گونه‌ها سرازير مي‌کنند و سرخشان مي‌كنند اما دانشمندان در حال حاضر نمي‌دانند چرا اين واکنش رخ مي‌دهد يا در خدمت چه کارکردي است؛ جز آنکه آدم را لحظاتي از خود بي‌خود مي‌کند.
مـاجـراجـو
40 درصد نوزادان «مهارنشده» هستند؛
به اين معنا که:
• به چيزها و آدم‌هاي جديد واکنش شديد نشان نمي‌دهند.
• با آرامش عوامل محرک را تحمل مي‌کنند.
• در بزرگسالي ممکن است به افراد ماجراجو بدل شوند.
خـجالتـي
15 تا 20 درصد نوزادان «مهارشده» هستد؛ به اين معنا که:
• به تحريک واکنش شديدي نشان مي‌دهند.
• هنگام قرارگيري در معرض چيزها يا افراد ناشناس گريه مي‌کنند يا دست و پايشان را تکان مي‌دهند.
• ممکن است در بزرگسالي به فردي خجالتي تبديل يا به اختلال اضطراب اجتماعي مبتلا شوند.