محمدرضا
بلورساز در گفت‌‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، با اشاره به اینکه شایع‌ترین
مشکلی که در زمینه اطفال وجود دارد بی‌اشتهایی است، اظهار داشت: بی‌اشتهایی به دو
علت عضوی و روحی اتفاق می‌افتد.
*ابتلا
به عفونت‌های ادراری و انگل عامل بی‌اشتهایی در کودکان
وی افزود:
ابتلا به عفونت‌های ادراری، انگل، مشکلات کبدی، ریوی، مننژیت توأم با تب و سرماخوردگی
می‌تواند جزو عوامل عضوی بی‌اشتهایی در کودکان باشد.
دبیر انجمن
کودکان ایران گفت: بنابراین بی‌اشتهایی ممکن است حاد یا مزمن باشد. در نوع حاد
کودک به طور ناگهانی دچار بی‌اشتهایی میشود و در نوع مزمن، کودک به مدت 6
ماه تا یک سال دچار بی‌اشتهایی میشود.
وی افزود:
قبل از هر اقدامی باید آزمایش خون برای تعیین کم‌خونی،ادرار جهت سنجش میزان عفونت،
مدفوع برای تشخیص انگل و سنجش میزان روی، آهن و کلسیم به عمل آید.
*بی‌اشتهایی
کودکان را جدی بگیرید
رئیس انجمن
عفونی اطفال ایران تصریح کرد: بی‌اشتهایی در کودکان را باید جدی بگیریم زیرا ممکن
است کودک دچار سرطان شده و بی‌اشتهایی مقدمه ابتلا به این بیماری باشد. بنابراین
بی‌اشتهایی می‌تواند علامت مهمی تلقی شود.
*مشکلات
روحی عامل بی‌اشتهایی در کودکان
عضو هیأت
علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان علل روحی برای بی‌اشتهایی در کودکان
اظهار داشت: علل روحی با توجه به سنین مختلف متفاوت است. گاهی دیده میشود مادری
بر اثر علاقه می‌خواهد هر 20 دقیقه یکبار به کودک خود شیر دهد در حالی که این
مسئله کودک را خسته میکند زیرا او نیاز به تنوع غذایی دارد و بهتر است غذا دادن
در ساعاتی انجام شود که کودک واقعاً گرسته است.
وی افزود:
گاهی دیده میشود به کودکان سه ساله به اجبار غذا می‌دهند در حالی که مهمترین علت
بی‌اشتهایی در این کودکان عدم صرف غذاهای متنوع در ساعاتی است که واقعاً گرسنه
هستند.
*احتمال
بی‌اشتهایی بیشتر در تک‌فرزندها
دبیر انجمن
کودکان ایران گفت: تک‌فرزندها معمولاً دچار بی‌اشتهایی می‌شوند زیرا داشتن خواهر و
برادر می‌تواند موجب تحریک اشتهای کودکان شود. همچنین ممکن است عدم علاقه کودک به
محیط مدرسه و فشارهای روحی که از سوی معلم و همشاگردی‌ها تحمل میکند موجب بی‌اشتهایی
او شود.
وی ادامه
داد: شایع‌ترین علل بی‌اشتهایی در کودکان مسائل عصبی، خلقی و روحی است و کمتر علل
عضوی دارد.
عضو هیأت
علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: گاهی والدین مانند یک برنامه نوشته
شده به کودک غذا می‌دهند که این مسئله در درازمدت باعث بی‌اشتهایی او میشود. در
این موارد بهتر است برای پیشگیری از بی‌اشتهایی عصبی در کودکان با اجبار به آنها
غذا ندهیم، غذاهای آنها متنوع باشد، سر سفره و در جمع غذا بخورند و سفره آنها
متنوع باشد.
وی افزود:
مثلاً بهتر است مادران بر سر سفره از سوپ، سبزی، ماست استفاده کنند تا کودک فرصت
بیشتری برای انتخاب داشته باشد.
*بی‌اشتهایی
مقدمه ابتلا به سل و لوسمی
دبیر انجمن
کودکان ایران گفت: گاهی بی‌اشتهایی مقدمه ابتلا به سل و لوسمی در کودکان است.
وی افزود:
تحقیقات نشان می‌دهد عفونت ادراری در دختران شیرخوار زیر یک سال خود را با بی‌اشتهایی
نشان می‌دهد. بنابراین بی‌اشتهایی عامل مهمی است که می‌توان آن را به عنوان علامتی
برای ابتلا به یک اختلال در نظر گرفت.
عضو هیأت
علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار داشت: فرزندان سرمایه زندگی انسان هستند
و اگر فردی فرزند موفقی به جامعه تحویل دهد موفق بوده و کسی که فرزند موفقی تحویل
جامعه ندهد ورشکسته است.
*۵ سال اول عمر دوران انسان‌سازی
است
دبیر انجمن
کودکان ایران ادامه داد: ۵ سال اول عمر دوران انسان‌سازی است
یعنی اگر فرد از نظر جسمی، روحی، واکسیناسیون و تغذیه رسیدگی شود فرد قوی بار
خواهد آمد و در صورت عدم رعایت این موارد با مشکلات جسمی و روانی مواجه خواهد شد.
وی گفت: ۵ سال اول زندگی دورانی است
که رشد مغز به حداکثر خود می‌رسد. ثابت شده هر چه آموزش کودک در دوران مهد کودک و
پیش‌دبستانی بیشتر باشد در آینده او موثر است چرا که بین نورون‌ها که سلول‌های
عصبی هستند رشته‌هایی به نام سیناپس وجود دارد که آموزش موجب ارتباط بیشتر این
شبکه میشود.
*میزان
مراجعات کودکان به متخصصان کودک باید چگونه باشد؟
دبیر انجمن
کودکان ایران با بیان میزان مراجعات کودکان به متخصصان کودک اظهار داشت: میزان
مراجعه کودک در یک سال اول باید هر ماه باشد پس از آن تا سن دو سالگی هر دو ماه
یکبار انجام میشود. همچنین از سن دو سالگی تا پنج سالگی باید هر سه ماه یکبار به
متخصص اطفال مراجعه کرد و فرزند خود را از سنین پنج تا 10 سالگی هر 6 ماه یکبار
نزد پزشک متخصص ببرید.
وی خاطرنشان
کرد: حتماً نباید کودک بیمار شود تا او را نزد پزشک ببرید. کودک امانتی است که
خداوند به شما داده است. برخی افراد هر از گاهی دکور منزل خود را تغییر می‌دهند
اما توجهی به فرزند خود ندارند.
وی گفت: بی‌اشتهایی
علامت مهمی که می‌تواند بسته به علل آن نقش مهمی در سلامت جسمی و روحی کودک داشته
باشد. همچنین چنانچه کودک رفتارهایی مانند جویدن ناخن و شب‌ادراری دارد باید جهت
بررسی بیشتر به متخصص روانپزشکی کودک ارجاع داده شود.