عبدالله
امیدی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، گفت: اختلال افسردگی اساسی
یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی است که در جنس مؤنث بیشتر از مذکر دیده می‌شود.
وی اظهار
داشت: علایمی مانند اختلال در خواب، اشتها، تمرکز به شکل اشتغال ذهنی به موضوعات
منفی مانند مرگ، احساس درماندگی به این شکل که فرد هر چه تلاش می‌کند به جایی نمی‌رسد
و تلاش‌های او نتیجه‌ای ندارد جزو علایم افسردگی اساسی است.
*
کاهش لذت جزو نشانه های اصلی افسردگی اساسی است
وی افزود:
احساس ناامیدی، کاهش لذت از امور لذتبخش زندگی، کاهش خلق به شکل احساس غمگینی، بی‌انگیزگی
و بی‌حوصله بودن به این صورت که فرد بگوید دست و دلم به کار نمی‌رود، کاهش انرژی و
اینکه فرد زود خسته می‌شود دیگر علامت ابتلا به افسردگی اساسی است.
وی ادامه
داد: برای تشخیص‌گذاری فرد باید نیمی از این علایم را به مدت دو هفته داشته باشد و
چنانچه علایم برای بزرگسالان کمتر از دو سال و برای کودکان و نوجوانان کمتر از یک
سال ادامه داشته باشد افسردگی اساسی نیز و اختلال کج‌خلقی یا افسرده‌خویی محسوب می‌شود.
* علت
افسردگی اساسی چیست؟
عضو هیأت
علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان با بیان سبب‌شناسی اختلال افسردگی اساسی گفت: علت‌های
مختلفی بر اساس رویکردهای روانشناختی وجود دارند مثلاً بر اساس رویکرد رفتاری وقتی
فرد تقویت‌های خود مانند اموال، دوستان، عشق، اطرافیان، سمت و ... را از دست می‌دهد
ممکن است دچار افسردگی شود همچنین بر اساس رویکرد روانکاوی علل ناخودآگاه به ویژه
خشم فرو خورده شده در طول زمان عامل ایجاد افسردگی است.
وی افزود:
گفته می‌شود اگر انسان مورد تکریم قرار نگیرد و نیازهای او به ویژه نیازهای روانی
ارضا نشود یا احساس کند نادیده گرفته می‌شود دچار افسردگی خواهد شد.
*
افکار منفی را از خود دور کنیم
این متخصص
حوزه بهداشت روان گفت: در نظریه زیستی یا ارگانیکی عواملی مثل واسطه‌های شیمیایی
مغز مانند سروتونین و تغییرات هورمون‌ها موجب علایم افسردگی در فرد می‌شود
همچنین در نظریه شناختی علت افسردگی را وجود شناخت‌ها و افکار منفی می‌دانند.
وی ادامه
داد: نوع درمان در افسردگی اساسی بر اساس رویکردهای مختلف متفاوت است بر اساس در
رویکرد زیستی درمان باید دارویی باشد اما در درمان‌های رفتاری و شناختی باید
بازسازی شناخت‌ها و رفتارهای معیوب را مدنظر قرار دهیم.
امیدی
خاطرنشان کرد: دارو درمانی توسط روانپزشکان و روان درمان معمولاً روانشناسان
بالینی صورت می‌گیرد بنابراین افراد باید جهت بهبودی خود به متخصصان حوزه بهداشت
روان مراجعه کنند.