فاطمه محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه ایلام، اظهار کرد: اولین کلماتی که کودکان می‌گویند زیباترین و دلنشین‌ترین آوا در گوش والدین است اما هر کودکی تا زمان شروع صحبت کردن مسیر بلندی را طی می‌کند.
وی با بیان اینکه مهارت‌های ارتباطی نوزاد هر روز بعد از تولد اندکی رو به پیشرفت است، خاطرنشان کرد: در پایان سه ماهگی نوزادان معمولاً به دیگران لبخند می‌زنند، از شنیدن صداهای بلند جا می‌خورند، از گلو یا دهانشان صداهای مختلفی درمی‌آورند، زمانی که کسی با آنها صحبت می کند سکوت می‌کنند یا لبخند می‌زنند و می‌خندند، واکنش‌هایی نشان می‌دهند که معلوم می‌شود صدای شما را می‌شنوند و برای هر مشکلی به گونه‌ای خاص گریه می‌کنند و شما از نوع گریه آنها متوجه مشکلشان می‌شوید.
کارشناس واحد بهداشت خانواده شبکه بهداشت و درمان دره شهر ادامه داد: کودک در پایان شش ماهگی اگر با او بازی کنید یا حتی زمانی که خودش به تنهایی با خودش بازی می کند صداهای مختلفی تولید می‌کند، صداهایی که در این سنین از فرزندتان می شنوید بسیار متنوع هستند و گاهی می‌توان این صداها را به بعضی کلمات تشبیه کرد، از نوع صدایی که تولید می‌کند می‌توان متوجه خوشحال یا ناراحت بودن فرزند شد. چشم و صورتش را به طرف صداها برمی گرداند، زمانی که لحن صحبت خود را تغییر می‌دهید او نیز واکنش متفاوتی نشان می‌دهد و به بعضی اسباب بازی‌ها و وسایل که صدا دارند، به موسیقی و صدای رادیو و تلویزیون توجه می‌کند.
محمدی به رفتارهای کودک در پایان دوازده ماهگی اشاره کرد و گفت: در این سن کودک سعی می‌کند بعضی کلمات را تقلید کند، کلمات محدودی مانند مامان، بابا، دد، پوف ... را بیان می‌کند، بعضی از کارهایی که از او می‌خواهید مانند بیا اینجا، برو، ... را متوجه شده و انجام می دهد، اسم برخی اشیا و قسمت‌های بدن مانند دست، پا، کفش، غذا، ... را متوجه می‌شود، اگر به او «نه» بگویید متوجه شده و گاهی اوقات ناراحت می شود و به سمت صداها یا اسباب بازی‌های جالب حرکت می‌کند.
وی تصریح کرد: در پایان هیجده ماهگی کودک اگر نام فرد یا یک شیء را بگویید به آن نگاه کرده، به سمت آن می رود یا به آن اشاره می‌کند، نام افراد و اشیا یا قسمت‌های مختلف بدن را متوجه می شود و می تواند آنها را نشان دهد، اگر شیء یا فردی را به او نشان دهید به سوی آن می رود و هشت تا 10 کلمه را می تواند بیان کند.
وی به رفتارهای ارتباطی کودک در پایان بیست و چهار ماهگی نیز اشاره کرد و گفت: جملات ساده مانند «بازم شیر می‌خوام» را بیان می‌کند، سوالات دو تا سه کلمه‌ای مانند: «این مال منه؟» می‌پرسد، دستورات ساده‌ای که به او داده شود را متوجه می‌شود و دیگر نیازی نیست که از زبان بدن و ایما و اشاره برای روشن شدن موضوع استفاده کرد و حداقل 50 لغت را می‌داند.