یک روانشناس با اشاره به بدبینی به عنوان نوعی اختلال، ریشه بدبینی را به تجارب دوران کودکی و رابطه کودک و مادر دانست که بر اساس آن دنیا تهدیدکننده و افراد تهدید محسوب میشوند.
حجتالله فراهانی در گفتوگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس اظهار داشت: بدبینی اصطلاحی کلی است و طبقهبندی مختلفی دارد گاهی بدبینی اختلال شخصیت است که از ابتدای کودکی نشانههایی از بدبینی در فرد دیده میشود و بعد از 18 سالگی نیز قابل تشخیص است.
وی افزود: هذیان بدبینی با اختلال شخصیت بدگمان نیز فرق میکند به این صورت که فرد قبلاً سالم بوده اما بر اثر ضربهای دلخراش و به صورت ناگهانی دچار هذیان و آسیب شده است.
این متخصص بهداشت روان ادامه داذ: به طور کلی بدبینی بر اساس تجارب دوران کودکی و دلبستگیهای این دوران به وجود میآید. اگر رابطه کودک و مادر، نزدیک و همراه با دلبستگی نباشد او دنیا را تهدیدکننده میبیند و بعدها نیز این نگاه را به سایر ارتباطات اجتماعیاش گسترش میدهد در واقع بدبینیهای کودک با افزایش سن کلیتر میشود.
فراهانی تصریح کرد:گاهی فرد در دوران نوجوانی آسیب میبیند و نسبت به افراد جامعه بد بین میشود در برخی موارد نیز بدبینی در بزرگسالی اتفاق میافتد و ریشه در برخی اتفاقات مانند معاملات اقتصادی ناموفق دارد.
وی افزود: هسته اصلی بدبینی این است که فرد دنیای بیرون را تهدید کننده بداند نه فرصتی برای تعامل. بنابراین در باید در تعاملات با افراد جامعه آنها را فرصت تلقی کنیم نه تهدید.
این متخصص بهداشت و روان گفت: نتیجه بدبینی این است که اگر دنیا را تهدید کننده بدانیم بدبین میشویم و بدبینی استرس زیادی به ما میدهد و ما را دست به عصا میکند.
فراهانی گفت: آدم وقتی بدبین میشود شروع به فرضیه سازی میکند گاهی افراد میگویند اگر خوشبین نبودم این بلاها سرم نمیآمد ممکن است این افراد در برخورد با یک درصد جامعه دچار مشکل شوند اما آن را به تمام افراد جامعه تعمیم میدهند. این افراد در قضاوتهای عادی هم بدبین هستند.
این متخصص بهداشت و روان گفت: نگاه افراد بدبین سیاه و سفید است و قادر نیستند تا نگرش نسبی داشته باشند.
وی افزود: درمان این اختلال شناختی است و باید روی افکار افراد بدبین کار شود.باید به آنها یاد داد که برخی افراد قابل قبول هستند، از برخی باید فاصله گرفت و با برخی باید مماس حرکت کرد.آنها باید نگاه صفر و یک خود را در ارتباط با افراد ترک کنند همچنین باید مهارتهای ارتباطی را یاد گرفته تا بداند با دیگران چگونه ارتباط برقرار کند.
فراهانی تصریح کرد: متأسفانه گاهی اوقات افراد بدبین حریم خصوصی خود را رعایت نمیکنند و همه چیز را به دیگران میگویند اینها افرادی هستند که مهارتهای ارتباطی را یاد نگرفتند.
وی ادامه داد: این به خاطر ناامنی دنیا نیست بلکه نحوه ارتباط آنها نادرست است افراد باید فرق همکار دوست، همسر و غیره را بدانند و اینکه آیا زمان برای اعتماد لازم است یا خیر.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد تهران پزشکی گفت: هر کس در زندگی نقش خاصی دارد و نباید نقش ها جابجا شود گفتن اسرار به همکار مناسب نیست باید آرام آرام به او نزدیک شد او را شناخت و بعد بخشی از حریم شخصی را با او در ارتباط گذاشت .
فراهانی تصریح کرد: در خصوص این افراد نیز باید ارزش های فکری و تگرشها را تغییر داد و به آنها نشان داد که دنیا هم آدمهای خوب دارد و هم بد و مهارتهای ارتباطی ضعیف ما موجب این مشکل شده است.