یک کارشناس ارشد روانشناسی، گفتار درمانی و حمایت عاطفی را بهترین روش درمان لکنت زبان در کودکان اعلام کرد.
ساحره عبدالملکی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کردستان، با اشاره به اینکه بروز لکنت زبان در پسران چهار برابر دختران است، اظهار کرد: لکنت زبان در دوران کودکی یک عارضه خوش خیم است که در پسران بیشتر از دختران رخ می دهد.
وی افزود: لکنت زبان معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که کودک به تدریج توان صحبت کردن را به دست می آورد.
این کارشناس ارشد روانشناسی با بیان اینکه تکرار یک کلمه در سنین پایین برای کودکان، طبیعی است، افزود: تکرار یک کلمه طبیعی است، اما کودکان مبتلا به لکنت زبان معمولاً یک حرف را چندین بار تکرار میکنند.
وی ژنتیک را یک عامل مهم در بروز لکنت زبان اعلام کرد و افزود: کودکانی که تنشهای زیادی را در منزل پشت سر میگذارند یا با یک حالت هیجانی شدید رو به رو شوند، دچار لکنت زبان طولانی مدت میشوند.
عبدالملکی با ذکر این نکته که کودکان دارای لکنت زبان نباید مورد سرزنش قرار گیرند، تصریح کرد: والدین باید کودکی را که دچار لکنت زبان است از نظر عاطفی حمایت و او را تشویق به صحبت کردن کنند تا بتواند موضوعات دلخواه خود را به راحتی بیان کند.
وی با بیان اینکه بروز لکنت زبان در بزرگسالان پدیده نادری است، ادامه داد: لکنت زبان در بالغین ممکن است، پس از بروز سکته مغزی کوچک، جراحت سر و آنسفالیت و التهاب مغزی رخ دهد.
این متخصص با تأکید بر اینکه کودکی که دچار لکنت زبان می شود بیش از پزشک به گفتار درمانی نیازمند است، گفت: لکنت زبان در برخی موارد به خودی خود رفع میشود، اما در صورت عدم درمان والدین، معلمین و دوستان باید فرد را ترغیب به مهار این مشکل و رفع لکنت در کلام خود کنند.
عبدالملکی با بیان اینکه مراجعه به یک گفتار درمان بهترین روش برای درمان لکنت زبان است، افزود: بهترین زمان برای مراجعه به یک گفتار درمانگر زمانی است که یک کودک قبل از دوران دبستان به این مشکل دچار شده است.
وی تأکید کرد: اگر کودک قبل از ورود به دبستان درمان شود، درمان اثر بخش خواهد بود.
این مقام علمی با بیان اینکه گوش دادن به کودکی که لکنت زبان دارد منجر به تقویت اعتماد به نفس او می شود، گفت: یک مکالمه پنج تا 10 دقیقه ای در مورد تعلقات و تمایلات کودک به طور روزانه یک فضای آرام بسیار مناسبی را برای او فراهم می کند.
عبدالملکی با اشاره به اینکه باید در برخورد با کودکان دچار لکنت زبان تابوها را از بین برد، خاطرنشان کرد: ممکن است کودکان تصور کنند که لکنت زبان به دلیل آنکه کسی درباره آن صحبت نمیکند، یک موضوع غیرقابل بیان است.
وی در پایان یادآور شد: والدین باید ذهنیت کاذب کودکان خود را از بین ببرند و با تقویت روحیه آنها کودک خود را تشویق به صحبت کردن بدون دغدغه کنند.