خيليها تصور ميکنند خلاقيت را ميتوان با آموزش تعليم داد و آن را تسريع کرد اما خلاقيت يعني خلق چيزي که قبلا وجود نداشته است. البته بازيها و روشهايي وجود دارند که ميتوانند زمينههاي خلاقيت را فراهم کنند...
برخي از بازيها فضايي براي کودکان فراهم ميکنند كه به خلق چيزهاي تازه بپردازد. البته بايد توجه کرد که نبايد آنها را خيلي زير ذرهبين قرار داد و ذوقشان را با گفتن جملههايي همانند «اين چيست که درست کردهاي؟» کور کرد. در واقع نبايد در مورد آنچه كودك درست ميکند، قضاوت کرد. بسياري از کلاسهاي آموزشي، اگرچه اين فضا را براي کودکان فراهم ميکنند اما بخاطر بيتوجهي به اين نکات الزاما مفيد نيستند. فقط رفع نيازهاي اساسي و پايه براي کودکان ضروري است و بردن کودک به کلاسهاي مختلف، اجباري نيست. خانوادهها بايد بسيار هوشمندانه عمل کنند. مهمتر از ثبتنام کودک در کلاسهايي که زمينهساز رشد ذهني او است، توجه به تمايل و حس کودک است زيرا خلاقيت کودک زماني تحريک ميشود که نسبت به موضوعي علاقه نشان ميدهد.
در بچههايي با سنين پايين، يعني حول و حوش 3 سالگي، حسها بسيار بااهميت هستند. ايجاد يکپارچگي حسي با انجام بازيهايي مثل خميربازي حاصل ميشود که در آن چشم، گوش و دست يکپارچه ميشود و توانمندي آنها افزايش مييابد. اما بازيهايي که ساختار خود را دارند (مانند لگو و پازل) کمک ميکنند کودک فقط در همان فضايي که وجود دارد، پيش رود و در همان موضوع از خود خلاقيت محدود نشان دهد. کودک در آن ساختار تمرين ميکند و قدرت و توانمندياش را محک ميزند اما اين کار فقط باعث افزايش چشمگير خلاقيت در کودک نميشود.