خیس کردن بستر مسئله ای است که میلیون ها خانواده هر شب با آن مواجه هستند. این مسئله در میان کودکان رایج است، ولی ممکن است تا سال های نوجوانی نیز ادامه یابد. پزشکان مطمئن نیستند که دلیل خیس کردن بستر چیست و چرا متوقف می شود. ولی این مسئله معمولاً بخشی طبیعی از روند رشد است و بچه ها با آن بزرگ می شوند. اغلب اوقات این مسئله نشانه هیچ بیماری یا مشکل پزشکی یا روانی نیست. در عین حال می تواند برای خانواده ها استرس زا باشد. بچه ها احساس خجالت و گناه می کنند و از اینکه در خانه دوستشان بمانند یا به اردو بروند مضطرب می شوند. والدین نیز حس می کنند که برای متوقف کردن آن کاری از دستشان برنمی آید. خیس کردن بستر مدتی ادامه دارد، ولی با حمایت عاطفی و دلگرمی دادن به کودک، او حس بهتری پیدا می کند.
خیس کردن بستر چقدر رواج دارد؟ Nocturnal enuresis یا "شاشویی شبانه" نام پزشکی خیس کردن بستر است و مشکلی رایج بین کودکان، به خصوص کودکان زیر 6 سال است. حدود 13 درصد کودکان شش ساله بسترشان را خیس می کنند و حدود 5 درصد ده ساله ها نیز همینطور هستند. خیس کردن بستر معمولاً در خانواده ها هست و کودکی که بسترش را خیس می کنند، معمولاً کسی را در خانواده دارد که او هم جایش را خیس می کرده است. اگر هر دوی والدین او در کودکی جای خود را خیس می کرده اند، احتمالش زیاد است که این کودک نیز به این مسئله گرفتار شود. چه باید کرد؟ خیس کردن بستر مسئله ای است که خود به خود متوقف می شود. ولی تا وقتیکه متوقف شود، می تواند برای کودک خجالت آور و ناراحت کننده باشد. بنابراین باید در این مدت، از کودک حمایت شود و به او حس مثبتی القا شود. به فرزندتان دلگرمی بدهید که خیس کردن بستر هم بخشی از بزرگ شدن است و تا ابد ادامه نخواهد داشت. بچه ها دلشان گرم می شود اگر بشنوند که اعضای دیگر خانواده نیز با این قضیه دست و پنجه نرم کرده اند. به فرزندتان یادآوری کنید که برای بار آخر قبل از رفتن به رختخواب به دستشویی برود. سعی کنید بیشتر در ساعات روز و نه در ساعات شب به فرزندتان مایعات بدهید. از دادن نوشیدنی های کافئین دار به کودک خودداری کنید. بسیاری از والدین استفاده از سیستم های تشویقی را کمک کننده می دانند، مثلاً اگر شبی بچه جایش را خیس نکرده باشد، برایش به عنوان جایزه برچسب یا کتاب می خرند. وقتی بچه صبح با جای خیس بیدار می شود، سرش داد نزنید یا سرزنشش نکنید. به او بگویید در عوض کردن ملافه ها کمکتان کند. برایش توضیح دهید که این سرزنش نیست، بلکه بخشی از این روند است. اگر او حس کند که می تواند کمکی انجام دهد، حس بهتری خواهد داشت. چه وقت باید با پزشک تماس گرفت؟ زمانی که این قضیه بطور ناگهانی شروع می شود یا با نشانه های دیگری همراه است، ممکن است مسئله مهم و جدی باشد، بنابراین پیش پزشک بروید. پزشک آزمایشاتی از عفونت مجرای ادراری، یبوست، مشکلات مثانه، دیابت یا استرس شدید می گیرد.
در موارد زیر پیش پزشک بروید: • فرزندتان بعد از حداقل شش ماه خشک بودن بسترش، ناگهان جایش را خیس می کند. • در طول روز شلوارش را خیس می کند. • شب ها خر و پف می کند. • وقتی ادرار می کند، احساس سوزش یا درد می کند. • مجبور است زود به زود دستشویی برود. • بیش از همیشه می خورد و می نوشد. • پاها یا زانوهایش متورم شده است. • در سن 7 سالگی هنوز جایش را خیس می کند. در صورتی که فرزندتان استرس زیادی دارد، یا شما از این قضیه بسیار عصبانی هستید به پزشکتان اطلاع دهید. در این مدت، حمایت و صبر شما می تواند به فرزندتان کمک زیادی بنماید.