یک فوق تخصص ارتوپدی کودکان با اشاره به اینکه بهترین سن عمل قبل از تغییرات غضروف مفصلی یا آسیب رباط‌های زانو است، گفت: کاهش وزن قبل و بعد از عمل فاکتوری بسیار مهم در کاهش درد و نتیجه بهتر از عمل است.
دکتر تقی بغدادی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران، با بیان اینکه تقریبا بیشتر نوزادان در موقع تولد پای پرانتزی فیزیولوژیک یا طبیعی دارند، اظهار داشت: معمولا کودکان تا یک سالگی حالت پای پرانتزی را دارند اما اگر بیماری دیگری نداشته نباشند تا سه سالگی کاملا اصلاح می شود.
وی افزود: اگر کودکی بعد از راه افتادن با پای پرانتزی به تدریج شدت پای پرانتزی او بیشتر شد ممکن است مشکوک به چند بیماری باشد. چنانچه موقعیت جغرافیایی و نوع تغذیه مادر خوب نباشد و یا کودک به موقع و طبق جدول متخصص کودکان از تخم مرغ و بقیه غذاهای دارای ویتامین D استفاده نکرده باشد با راه رفتن پای پرانتزی به علت نرمی استخوان شدیدتر می‌شود.
این فوق تخصص ارتوپدی کودکان اندازه گیری میزان ویتامین D خون را بهترین روش برای اثبات کمبود ویتامین "D" عنوان کرد و افزود: موارد نادری از بیماری‌های مقاوم به ویتامین با دوز عادی داریم که بعد از این آزمایشات مشخص می شود.
دکتر بغدادی با بیان اینکه این بیماری‌ها جنبه ژنتیک دارد و بسته به نوع آن ممکن است با ویتامین D بیشتر و یا با فسفر درمان شود، گفت: افزایش پرانتزی بعد از راه افتادن ممکن است به علت اختلال صفحه رشد استخوان درست نباشد که در 50 درصد موارد یک طرفه و 50 درصد دوطرفه است.
پسران و کودکان با وزن بالا، بیشتر به بیماری بلانت مبتلا می شوند
این عضوهیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: اختلال عملکرد صفحه رشد که به آن بیماری "بلانت" می‌گویند در پسرها و کودکانی که وزن بالاتری دارند بیشتر است.
وی با اشاره به اینکه بیماری "بلانت" ممکن است از سن راه افتادن کودک شروع شود، افزود: این بیماری شش ماهگی تا سه سالگی با وسائل کمک ارتوپدی و کفش طبی درمان می‌شود ولی بعد از 3 سالگی ممکن است با وسائل کمک ارتوپدی جواب ندهد و جراحی لازم باشد.
این فوق تخصص ارتوپدی کودکان اظهار کرد: یک فرم از بیماری بلانت از سنین 9 تا 10 سالگی شروع می شود که تقریبا بیشتر اوقات نیاز به جراحی دارند و ممکن است پاهای پرانتزی که در سنین بالا مراجعه می‌کنند فرم خفیف همین نوع باشد که قبل از بلوغ علائم بیماری شروع شده است.
دکتر بغدادی با بیان اینکه نوع عمل جراحی بسته به نوع پای پرانتزی دارد، گفت: ممکن است در سنین پایین‌تر از بلوغ که استخوان در حال رشد است یا متوقف کردن صفحه رشد در یک قسمت به مرور با رشد اصلاح صورت گیرد و یا اگر بعد از سن بلوغ باشد با شکستن استخوان و گذاشتن پیچ و پلاک اصلاح می شود.
آرتروز زودرس از عوارض پای پرانتزی است
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه از عوارض پای پرانتزی آرتروز زودرس است، افزود: عمر یک مفصل از بابت آرتروز بستگی به صاف بودن و در یک امتداد بودن دو استخوان ران و ساق دارد و هر انحرافی بیش از 5 تا 7 پای ایکس غیرعادی است و موجب آرتروز زودرس می‌شود.
وی با تاکید بر اینکه مراقبت‌های بعد از عمل جراحی بستگی به سن دارد، اظهار کرد: در سنین پایین کودکان توانایی کنترل بدنی خود را ندارند، ترجیح داده می شود که داخل گچ بی‌حرکت باشد اما در افراد بالغ بسته به میزان ثابت و وزن بیمار، بدون گچ گیری با عصا می‌توانند راه بروند.
دکتر بغدادی هشدار داد: پای پرانتزی که دیر عمل شود تغییرات آرتروزی پیدا می‌کند و اگر شخص در سن بالای 55 تا 60 سال باشد به جای جراحی و اصلاح کردن انحناء استخوان ترجیح داده می شود برای فرد مفصل مصنوعی زانو گذاشته شود.
بهترین سن عمل جراحی، قبل از 25 سالگی است
وی ادامه داد: بهترین سن عمل قبل از تغییرات غضروف مفصلی یا آسیب رباط های زانوست و معمولا قبل از 20 تا 25 که هنوز دردناک نشده باید جراحی شوند اما زمانی که درد پیدا کند تغییرات آرتروز شروع شده است.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران اظهارداشت: بعد از عمل جراحی بسته به شدت آرتروزی که بیماران دارند می‌توانند ورزش کنند و اگر شخصی در سن بیست سالگی جراحی کند بعد از جوش خوردن می‌تواند مثل سایر همسالان خود ورزش کند.
دکتر بغدادی بیان کرد: اگر فرد تغییرات غیرقابل برگشت غضروفی پیدا کرده باشد و جراحی کند اگرچه درد کمتر می شود ولی شخص قادر نیست مثل همسالان خود ورزش کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: کاهش وزن قبل و بعد از عمل فاکتور بسیار مهمی در کاهش درد و حصول نتیجه بهتر از عمل است.