یک کارشناس علوم تربیتی معتقد است: والدینی که تصور می‌کنند با تهیه هرگونه اسباب بازی برای فرزندان خود می‌تواند او را به کودکی شاد و سرزنده تبدیل کنند، در اشتباه هستند، زیرا چنین کودکانی به احتمال زیاد در دوران نوجوانی افرادی خسته، عیب جو و غمگین خواهند شد.
پرستو عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه کردستان، با اشاره به این‌که بهترین عواملی که می‌توانند نشانگر شاد بودن فرد باشند، عوامل درونی هستند نه بیرونی، عنوان کرد: کودکان شاد دارای ویژگی‌های خاصی از جمله اعتماد به نفس، آرامش، درک بهتر محیط، اجتماعی بودن و خوش بینی است که او را از سایر کودکان متمایز می‌کند.
وی با بیان این‌که یک کودک شاد و خوشحال می‌خندد، بازی می‌کند، از خود کنجکاوی نشان می‌دهد و به تحریک دائمی نیاز ندارد، ادامه داد: عموم والدین تمایل دارند کودکانشان در یک جا بنشینند و با اسباب بازی‌هایشان بازی کنند، در حالی که دویدن و پریدن از فعالیت‌هایی است نه تنها اقتضای دوران کودکی است، بلکه موجب شادابی و نشاط کودک و در مواردی تخلیه انرژی‌های هیجانی او می‌شود.
عباسی با اشاره به این‌که هنگامی که کودکان بتوانند بین کلمات و احساسات خود ارتباط برقرار کنند، توانایی درک و مدیریت احساسات خود را پیدا می‌کنند، بیان کرد: توجه زیاد به کودکان به هیچ وجه او را لوس نمی‌کند، بلکه والدین با توجه به نیازهای او احساس امنیت و اطمینان خاطر در وی را ایجاد می‌کنند و باید در کنار رشد کودک کمی عقب کشیده و اجازه دهند تا بدانند بدون حضور دائمی والدین خود به منظور تأمین نیازهایشان نیز می‌توانند زندگی کنند.
عباسی با ذکر این نکته که گفتار و رفتار والدین به فرزندانشان می‌آموزد که آیا می‌توان به دیگران اعتماد کرد یا نه، افزود: پدران و مادران باید به گونه‌ای رفتار کنند تا حس استقلال کودک را تقویت کنند و در نهایت کودک خود را قادر به ارتباط پایدار و سازنده‌ای مبتنی بر عقل و منطق با دیگران در سال‌های آتی زندگیشان سازند.
این کارشناس با ذکر این نکته که کودکان به طور فطری خود محور هستند، عنوان کرد: قبل از سه سالگی برای کودکان واقعاً سخت است که همدردی کنند، لذا والدین می‌توانند با رفتار و واکنش به‌موقع و با محبت خود به آنها نشان دهند که احساساتشان را می‌فهمند و برایشان مهم است.
وی با اشاره به این‌که باید در سنین پایین به کودکان مسئولیت داده شود، تصریح کرد: ندادن مسئولیت به فرزندان از سوی والدین دلسوزی نابجایست، چرا که این محبت بی معنا باعث بروز رفتار عدم تعهد در کودکان و در نتیجه تضعیف اعتماد به نفس و عدم استقلال او در سال‌های آینده زندگیش شود.
عباسی با بیان این‌که سرگرمی، بازی و شادی کودک به اندازه آموزش اهمیت دارد، خاطرنشان کرد: کودکان می توانند در بازی و تعامل با دیگر افراد با نحوه ارتباط مؤثر، اعتماد و احترام آشنا شده و این امر، خود منجر به پیشرفت های فردی و خانوادگی او در زندگیش خواهد شد.