چه کنیم تا کودکی صادق داشته باشیم؟

لیلا اجلی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی زنجان، اظهار کرد: دروغگویی در کودکان مشکلی است که بیشتر اولیاء با آن درگیر هستند این درحالی است که خود اولیاء مسبب اصلی دروغگویی کودکان هستند، چون کودک را مجبور می‌کنند که در خصوص احساسات خود دروغ بگوید، مثلاً اگر کودکی به اولیای خود بگوید که از برادر خود متنفر است تبیه می‌شود اما اگر بگوید که او را بیش از اندازه دوست دارد والدین او را تشویق می‌کنند.

وی افزود: مشکل دیگر واکنش نشان ندادن مناسب والدین در برابر دروغگویی کودکان است، به‌طور مثال اگر کودک بگوید در عید نوروز یک فیل عیدی گرفته است اولیاء به جای اثبات دروغگویی به او بگویند که آیا تو دلت می‌خواست که یک باغ وحش داشته باشی؟ و اگر در موارد دیگر مانند شکستن تفنگ خود کودک را سوال پیچ کنند حتماً کودک در پاسخ دروغ می‌گوید پس به جای سوال پیچ کردن بدون تردید و رک و پوست کنده در خصوص مشکل با کودک صحبت کنید.

این روانشناس خاطرنشان کرد: واکنش اولیا نباید غیراخلاقی و با هیجان شدید باشد بلکه باید کاملاً واقعی و دور از احساس باشد، زیرا هدف از واکنش‌ها این است که کودک درک کند نیازی نیست به والدین دروغ گفته شود هم‌چنین باید به کودک اجازه داد که آزادانه احساساتش را بیان کند پس از گوش دادن به حرف‌های کودک، والدین باید ضمن تحلیل رفتار خود با کودک و یافتن علل پیدایش این احساس کودک را راهنمایی کنند.

وی اظهار کرد: والدین و مربیان باید از کودک انتظاراتی داشته باشند که با واقعیات و امکانات او منطبق باشد در غیر این صورت دروغگویی کودک تقویت و تشدید می‌شود، هم‌چنین در وهله‌ی نخست باید به کودک نشان داد دروغگویی ناپسند و راستگویی پسندیده است و نتایج آن را در قالب داستان‌هایی به کودک بیان کرد و در خلوت در خصوص این موضوع با کودک صحبت کنند. والدین باید دقت داشته باشند که این آموزش‌ها باید در خلوت و نه در جمع باشد.

اجلی تصریح کرد: کودکانی که نسبت به دوستان و اطرافیان خود احساس کمبود کنند برای جبران این کمبودها در زمینه‌های مختلف مانند شغل والدین دروغ می‌گویند و ترس هم یکی از عواملی است که سبب دورغگویی می‌شود که علت آن سخت‌گیری‌های والدین است.