لیلا اجلی" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، ابراز کرد: همین که کودک توانست راه برود در فاصله بین پرده تا پنجره یک خانه رویایی می‌سازد و والدین 2 راه در پیش روی خود دارند یا اینکه ابتدا با منطق و بعد با کلافگی و نهایت با عصبانیت به کودک بفهماند که پشت پرده جای بازی نیست و یا اینکه پرده‌ای مناسب برای این خانه رویایی تهیه کنند.
وی افزود: بهترین راه برای حل مساله پرده اتاق کودک، استفاده از پردههای نازک است تا هم راحتتر حرکت کند و هم نور بیشتری به داخل اتاق کودک وارد کند لذا پرده اتاق کودک بهتر است از رنگ آبی با تلفیق زرد یا سبز باشد چون بازتاب این رنگ‌ها به خصوص موقع خواب آرامش خوبی را به مغز کودک می‌رساند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: قرمز، آبی، زرد و هررنگ شاد دیگری رنگ کودکان است، البته در استفاده از این رنگ‌ها هم باید اصولی را رعایت کرد مثلاً از رنگ قرمز خالص برای پرده اتاق کودک استفاده نشود چون رنگی تحریک کننده و حساسیت برانگیز است و ممکن است موجب پرخاشگری کودکان شود.
وی اظهار کرد: هر کودکی با کودک دیگر متفاوت است تفاوت‌ها را بشناسند تا در مسیر رشد کودک برنامههای تعلیم و تربیت خود را هماهنگ کنند و کشف این ویژگی‌های منحصر بفرد حضور والدینی تیزبین علاقمند و پرحوصله را میخواهد.
اجلی تصریح کرد: برخی از خصوصیات خاص کودکان تنها در شرایط ویژه خودش را نشان میدهد که در حالت عادی از دید والدین مخفی است، لذا فرزندی که نیمی از روز را از والدین خود دور است احتمال کمی دارد که در این شرایط قرار بگیرد و این فرصت طلایی از دست می‌دهند پس والدین باید به کودکان خود وقت زیادی بگذارند