یک بررسی جدید نشان میدهد کودکانی که نوشابههای گازدار مینوشند، در مقیاسهای اندازهگیری رفتار پرخاشگرانه نمرات بالاتری میگیرند، هر چند که این بررسی ثابت نمیکند که نوشابه گازدار علت رفتارهای بد کودکان بوده است.
· چطورهای کودک
به گزارش رویترز بررسیهای پیشین بوسیله همین پژوهشگران ارتباطی میان نوشیدن نوشابههای گازدار و رفتار خشن را نشان داده بود، اما تا به حال این رابطه در کودکان کمسن مورد بررسی قرار نگرفته بود.
پژوهشگران در این بررسی از دادههای مربوط به گروهی ز مادران و 929 کودک آنها از 20 شهر بزرگ آمریکا استفاده کردند. این مادران و کودکان در فاصله سالهای 1998 تا 2000 به طور دورهای مورد مصاحبه و ارزیابی قرار گرفته بودند.
مادران یک چک لیست درباره رفتارهای کودکانشان را در طول دو ماه قبل را پرکرده بودند که میزان انزواجویی، دقت وتوجه و پرخاشگری آنها را ارزیابی میکرد.
پرخاشگری کودکان با سوالاتی مانند اینکه کودک چند بار وسائل و اسباببازیهای خودش یا دیگران را تخریب کرده است، ارزیابی میشد.
همچنین از این مادران پرسیده شده بود که کودکانشان چند بار در روز نوشابه گازدار مینوشیدند و عادات دیگرشان مانند تماشای تلویزیون هم سوال میشد.
در مجموع 43 درصد کودکان دست کم یک بار در روز نوشابه گازدار مینوشیدند و 4 درصد آنها چهار بار یا بیشتر در روز نوشابه گازدار مینوشیدند.
رفتار پرخاشگرانه با مقیاسی بین صفر تا 100 اندازهگیری میشد- نمرات بالاتر بیانگر پرخاشگری بیشتر بود. نمره میانگین در این مقیاس 50 است و رسیدن به نمره 65 شاخص بالینی است که نشان میدهد که کودک باید برای مشکلات رفتاری مورد ارزیابی قرار گیرد.
کودکانی که نوشابه گازدار نمینوشیدند، در مقیاس پرخاشگری به طور میانگین نمره 56 به دست آوردند، در حالیکه در کودکانی که یک بار در روز نوشابه گازدار مصرف میکردند، نمره پرخاشگری 57 بود، و با افزایش مصرف نوشابه گازدار به سه و چهار بار در روز، نمره میانگین پرخاشگری به 59 و 62 افزایش مییافت.
این پژوهشگران میگویند پس از در نظر گرفتن عوامل دیگری که ممکن است بر این نتایج تاثیر گذاشته باشند- مانند میزان تماشای تلویزیون بوسیله بچهها، میزان خوردن شکلات و شیرینی بوسیله آنها و نژاد و تحصیلات مادران- هنوز رابطهای میان مصرف روزانه دو تا چهار بار نوشابه گازدار و میزان بالاتر پرخاشگری وجود داشت.
در مجموع کودکانی که چهار بار یا بیشتر در روز نوشابه گازدار مینوشیدند، نسبت به کودکانی که نوشابه مصرف نمیکردند، با احتمال دوبرابر بیشتر نسبت به کودکانی که نوشابه نمینوشیدند ممکن بود وسائل دیگران را تخریب کنند، با آنها دعوا کنند و به آنها حمله جسمی انجام دهند.
کودکانی که به میزان زیادی نوشابه مصرف میکردند، همچنین در مقیاسهای اندازهگیری نشانههای انزواجویی و مشکلات توجه هم نمرات بالاتری میگرفتند.
به گفته این پژوشگران گرچه افزایش میزان پرخاشگری در هر کودک منفرد ممکن است چندان قابلتوجه نباشد، در مجموع نوشیدن نوشابه گازدار همه کودکان را به آستانه بالینی پرخاشگری در این مقیاس نزدیکتر میکرد. همچنین به گفته آنها نوشیدن مقدار زیادی نوشابه گازدار بوسیله این کودکان احتمالا مانع میشد که مواد مغذی لازم که با خوردن غذاهای سالم باید به بدنشان برسد.
به گفته این پژوهشگران گرچه بر اساس این بررسی نمیتوان این رابطه میان مصرف نوشابه گازدار و مشکلات رفتاری را توضیح داد، اما ممکن است که یکی از اجزای این نوشابهها مانند کافئین یا "شربت ذرت با فروکتوز بالا" به طور مستقیم باعث افزایش پرخاشگری کودکان شده بود.
یک امکان دیگر این است این کودکان دچار یک بیماری زمینهای - برای مثال قند خون پایین- باشند که هم باعث پرخاشگری بیشتر آنها و هم باعث تمایل بیشترشان به نوشابههای گازدار و شیرینیجات شده باشد.