نسرین دودانگی در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان فارس، اظهار داشت: اعمال رفتار مناسب یا نامناسب به چند عامل بستگی دارد چرا که علت رفتار چند عاملی است و نمی توان به یک عامل بسنده کرد.
فوق‌تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: مسائل ژنتیک یا زیست‌شناختی و بیولوژیک از جمله عواملی هستند که در بروز رفتار فرد مؤثرند و مشکلات رفتاری فرد می‌تواند ناشی از مسائل ژنتیک فرد باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی و توانبخشی ادامه داد: عوامل محیطی نیز از دیگر عوامل رفتاری کودک هستند چرا که اگر نوع تربیت کودک نامناسب باشد یا در مقابل رفتار نامناسب کودک بازخورد مناسبی اعمال نشود کودک بدرفتار می‌شود.
فوق‌تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: الگوبرداری از رفتار والدین، همسالان و رسانه‌ها در کنار مواردی همچون ژنتیک و نوع تربیت والدین می‌تواند در آموزش رفتار به کودک موثر باشد و اگر والدین به طور مناسب با کودک خود رفتار نکند رفتار نامناسب در کودک باقی می‌ماند.
دودانگی به نوع برخورد والدین با کودک اشاره داشت و افزود: اساساً ما نمی‌توانیم در ژنتیک دستکاری کنیم یا بیاییم رفتار اطرافیان را درست کنیم پس در این صورت باید خود پدر و مادر رفتارشان به گونه‌ای باشد که به طور ناخواسته رفتار نامناسب کودک را تقویت نکنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: اگر والدین در مقابل حرف نامناسب یا کار بد کودک بخندند یا از آن رفتار خوششان بیاید مسلم است آن رفتار در کودک تقویت می‌شود و کودک آن رفتار را دوباره تکرار می‌کند.
فوق‌تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان افزود: از طرف دیگر توجه خیلی شدید یا تنبیه سخت نیز باعث تکرار رفتار نامناسب کودک می‌شود چرا که بسیاری از رفتارهای کودک جنبه توجه طلبانه دارد و هر گونه توجه از سوی والدین چه به صورت لبخند یا تنبیه یا کتک‌زدن می‌تواند رفتار نامناسب کودک را تقویت کند.
دودانگی ادامه داد: از سوی دیگر کودک از تنبیه، کتک‌زدن و تحقیر کردن والدین الگو برداری می‌کند و خود نیز این رفتار را تکرار می‌کند.
فوق‌تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان این مطلب که برای تربیت کودکان دوره سنی خاصی وجود ندارد گفت: از همان 18 ماهگی یا در اوایل دو سالگی که کودک شروع به لجبازی و مقابله‌جویی می‌کند - این امور جزئی از روند تکاملی کودک است- باید با کودک درست برخورد شود چرا که اگر بازخورد والدین با این رفتار از همان سن طفولیت درست صورت نگیرد امکان باقیماندن یا تشدید آن رفتار وجود دارد.
فوق‌تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: نوع برخورد در هر سنی فرق دارد اما نحوه تربیت در کودکان زیر 12 سال و نوجوانان بالای 12 سال تفاوت‌های کوچکی دارد و به هر حال تربیت محدوده سنی خاصی نمی‌شناسد.