تقویت شخصیت فرزند به این نیاز دارد که شما بین برخوردهای ویرانگر وبرخوردهای سازنده تفاوت قائل شوید. برخوردهای منفی و مخرب شامل کتک زدن وفریاد کشیدن است. اگرچه این روش ها کمک می کنند تا فرزند شما کمی به خودآید ولی اعتماد به نفس او را از میان می برد.
اگر بتوان اعتماد به نفس را به تایر اتومبیل تشبیه کرد، داد زدن بر سرکودک یا کتک زدن او سبب خالی شدن هوای داخل تایر می شود. اگر شما هموارهعنان اختیار خود را از دست بدهید و بر سر او فریاد بکشید، حتی اگر او راکتک هم نزنید، احساس همکاری و یا داشتن انگیزه در او به وجود نخواهد آمد.
برای اینکه بتوانید از روش هایویرانگر دوری کنید، از دید یک کودک به موضوعات مختلف بنگرید. آنگاه خواهیددید که زندگی برای کودک شما همچون غولی بزرگ است که نمی تواند بسیاری ازمشکلات و بدنبال آن پیشنهادهای شما را بفهمد.
اگر شما از فرزند خود بخواهید که پیراهن خود را به اتاقش بیاورد، ممکناست منظور شما همان لحظه باشد ولی تا وقتی که بطور دقیق برای فرزند خودمشخص نکرده اید در چه زمانی این کار باید انجام شود، او فکر می کند بعدهاهم می تواند این کار را انجام دهد. شما باید بین کارهای فوری و کارهایی کهبعدا نیز می تواند انجام بگیرد مرزبندی کنید.
بعنوان مثال: شما می توانید بگویید:" همین حالا پیراهنت را به اتاقتببر" یا " هر وقت نقاشی ات تمام شد پیراهنت را به اتاقت ببر." توضیح کاملدرخواست ها ممکن است به حوصله بیشتری نیاز داشته باشد ولی ابهامی در مورددرخواست شما باقی نخواهد گذاشت.
گاهی اوقات خواسته والدین با چنان متانتی همراه است که امکان مخالفتکودکان را فراهم می سازد. بطور مثال: می توانم خواهش کنم این این کار راانجام دهی؟
هرگز درخواست خود را به گونه ای بیان نکنید که فرزند شما احساسکند کنترل پاسخ سوال با اوست. سعی کنید مصمم، صریح، قاطع و مهربان باشید. اگر می خواهید خواسته ی شما به سرعت انجام شود، ان را با صراحت بیان کرده،بگویید: " وسایل نقاشی ات را هر چه زودتر جمع کن.
اگر شما درخواست خود را به روشنی بیان کنیدفرزندتان در می یابد که در صورت سرپیچی تنبیه خواهد شد. از کلی گویی دوریکنید. کودکان از اینکه بتوانند به والدین خود کمک کنند لذت می برند. آنهادوست دارند کارهایی را به آنها واگذار کنید تا از طریق آن اعتماد به نفسخود را تقویت کنند. بنابراین آنها را در کارها شرکت دهید و حتی کوچکترینموفقیت آنها را تحسین کنید.
برخورد سازنده به این معنی است که انتظارات خود را مشخص سازید و هر موضوعی را به یک مبارزه تبدیل نکنید.
برخی ازوالدین انتظار دارند فرزندشان همه کارها را به بهترین شکل انجام دهند، اینانتظار ایرادی ندارد ولی کمی هم چشم پوشی لازم است، بنابراین آرامش خود راافزون کنید. به یاد داشته باشید که احساسات شما در چهره تان پدیدار میشود، حتی اگر سعی در مهار کردن ان داشته باشید. کودکاننسبت به رفتار والدین بسیار حساس هستند. هنگامی که مادری اخم می کند یاچشمانش را گرد می کند، فرزندش به او می گوید" چرا داد می زنی؟ " زیرا ازنظر یک کودک، داد زدن، تنها یک صدا نیست بلکه یک احساس است.
درغیاب فرزندتان درباره او با دیگران صحبت نکنید. به او احترام بگذارید و بهتاثیری که غیبت کردن بر نفوذ شخصیت شما خواهد گذاشت و توانایی تان را دربرخورد مستقیم با فرزندتان کاهش خواهد داد، بی اعتنا نباشید
اکنون به نکات زیر دقت کنید که می تواند توانیی شما را افزایش دهد:
1-با فرزندتان شوخی کنید و با اوخودمانی شوید، البته از شوخی هایی که باعث مسخره کردن او می شود خودداریکنید. حتی فکر کردن به یک موضوع خنده دار موجب آرامش انسان می شود.
2-سعی نکنید فرزندتان را مجبور کنیدبه حرف های شما گوش دهد، به او نگویی" تو مرا ناراحت می کنی" بلکه بگویی" فلان رفتار تو مرا ناراحت می کند.
3-اگر از چیزی ناراحت هستید به فرزندخود بگویید که ناراحتی شما به خاطر مشکلات مربوط به کار یا نظایر آن است تافرزندتان احساس نکند که از او ناراحت هستید.
4-در غیاب فرزندتان درباره او بادیگران صحبت نکنید. به او احترام بگذارید و به تاثیری که غیبت کردن بر نفوذشخصیت شما خواهد گذاشت و توانایی تان را در برخورد مستقیم با فرزندتانکاهش خواهد داد، بی اعتنا نباشید.
5-هرگز مسئولیت تربیت فرزندتان را به دیگران واگذار نکنید. کودکان دوست دارند که والدینشان این مسئولیت را به عهده گیرند.
6-یکی از راه های دوری از برخوردهایویرانگر این است که درگیر نشوید. رفتاری را که از فرزندتان سر می زند و سببدرگیری می شود ، شناسایی و از وقوع آن جلوگیری کنید و یا روش مناسبی راجایگزین آن سازید.
7- به عنوان پدر و مادر، شما حق دارید هرگونه مقررات سختی را به اجرا بگذارید.