دلایلمتعددی میتواند برای این رفتار کودکان وجود داشته باشد، دلایلی که گاهیشاید خیلی عجیب به نظر برسند. مطمئن باشید اولین جیغ کشیدنها از روی عمد وبرای آزار و اذیت شما نیست، بلکه با جیغ کشیدن کودک تنها سعی دارد قدرتصدایش را کشف کند و ببیند چه کارهایی میتواند با آن انجام دهد یا شایدگاهی از این راه خوشحالی و شادیاش را ابراز کند. وقتی کودک جیغ میکشدطنین صدایش او را به وجد میآورد، اولین صداهایی که نوزادتان تولید کرده رابه یاد بیاورید، آیا هنوز هم شادمانی او بعد از تولید صدا را در خاطردارید؟ جیغ کشیدن هم به همین صورت است، وقتی او برای اولین بار جیغ میکشداز صدایش به وجد میآید و در پی آن به عکسالعمل شما توجه میکند. جیغکشیدنها میتواند بسته به سن کودک طبیعی یا غیرطبیعی باشد و رفتار وعکسالعمل شما در شکلگیری صحیح یا ناصحیح این رفتار تعیین کننده است. چراکه جیغ کشیدن میتواند به مرور به ابزاری تبدیل شود برای رسیدن بهخواستهها یا شاید هم یک راه ارتباطی، شیوه بیان و اعتراض. رفته رفته کودکبا جیغ کشیدن میفهمد که میتواند توجه شما را به خودش جلب کند، حتی اگراین توجه منفی باشد. او به واکنشهای شما دقت میکند تا بفهمد کدام یک ازرفتارهایش بیشترین اثر را روی شما دارد. وقتی که جیغ میکشد خیلی سخت استکه عصبانی نشوید ولی باید بدانید که عکسالعمل شدید، او را برای جیغکشیدنهای طولانیتر و بلندتر تشویق میکند، در واقع این همان چیزی استکه کودک میخواهد: «توجه بیشتر، حالا به هر نحوی.» معمولا او از عصبانیتشما متوجه میشود که این رفتار بهترین راه برای جلب نظر شماست و از این راهمیگوید: «نگاه کن، من هم هستم.» رفته رفته جیغ کشیدن برای ارتباط و رسیدنبه آنچه میخواهد به صورت عادت در میآید و اگر حتی یک بار برای کوتاهکردن صدایش به خواسته او تن بدهید، او در فریاد زدن مصممتر خواهد شد.
چه باید کرد؟ عصبانیشدن و فریاد کشیدن متقابل کاری از او پیش نمیبرد بلکه این پیغام را بهکودک میدهد که هر کس صدایش بلندتر باشد، پیروز میدان خواهد بود. قبل ازهر اقدامی وضعیت رشدی کودک خود را در نظر بگیرید. تا قبل از ۱۸ ماهگی کهکودک به خوبی قادر به بیان کلمات نیست جیغ زدنهایگاه بهگاه برای بیاناحساسات یا به عنوان شیوهای ارتباطی امری طبیعی است. باید صبور باشید و بهشوخی یا جدی جیغ زدنهای فرزندتان را تقویت نکنید. جیغ زدنهای کودک راتحلیل کنید و ببینید کودک شما در چه زمانی، به چه دلیل و به چه اندازه جیغمیکشد، با رفع این موقعیتها جیغ زدنهای او را به حداقل برسانید تا کمکماین رفتار از سرش بیفتد. مهارتهای ارتباطی خود را با کودکتان افزایشدهید، وقت بیشتری با کودک بگذرانید و او را سرگرم کرده و به او یاد بدهیدبا استفاده از کلمات ساده خواستههایش را بیان کند تا در برابر ناتوانی شمااز فهمیدن آنچه میخواهد، مجبور به جیغ کشیدن نباشد. جیغهایگاهبهگاه واتفاقی او را نادیده بگیرید و قراری با او بگذارید، وقتی او جیغ میکشدگوشتان درد گرفته و دیگر صدایش را نمیشنوید! جیغ زدن را دراو تقویت نکنیدو مقابل جیغهایش تسلیم نشوید، چون تنها یک بار تسلیم شدن کافی است تا اوبفهمد هر چه بیشتر جیغ بزند وضعیت به نفع او به پایان میرسد. بهخواستههای معقول او اهمیت بدهید تا فرق خواستههای بجا و نابجا را درککند. برای کم کردن جیغ کشیدنها در مکانهای عمومی میتوانید یک بازی ابداعکنید، در خانه بازی جیغ و پچ پچ را با هیجان هر چه بیشتر با او تمرینکنید، به این صورت که گاهی در خلال بازی به او اجازه بدهید بلند حرف بزند وبعد با یک «استپ» و «حالا پچ پچ» از او بخواهید تا با صدای خیلی آرام حرفبزند. وقتی به این بازی عادت کرد شما میتوانید از عبارت «حالا پچ پچ» درمکانهای عمومی و زمانیکه نزدیک به جیغ زدن است استفاده کنید. او که لذتبازی خانه را به یاد دارد حتما صدایش را کوتاه خواهد کرد و با شما همراهیمیکند. بازی دیگر، صدای حیوانات است. مثلا بگویید «اوه الان صدات مثل یهبچه شیر شده، بذار ببینم میتونی مثل یه گربه کوچولو حرف بزنی؟» اگر همچنانکودک شما جیغ میکشد بهتر است به او اعتنا نکنید یا چشم در چشم او بدوزید وبگویید «وقتی جیغ میزنی منظورت را نمیفهمم، میشه بگی صدای عادیات کجارفته؟» و اگر نتوانست منظورش را بیان کند، سعی کنید خودتان حدس بزنید که چهچیزی میخواهد؛ مثلا «شکلات میخوای؟ شکلات رو میتونی بعد غذا بخوری، ولیالان برات یه اسنک خوشمزه میارم!» تلاش کنید به هر نحوی صدایش را پایین بیاورید. صبور باشید، حواسش را پرت کنید یا اگر خواسته نامعقولی دارد انتخاب دیگری به او بدهید.