عكس العمل كودكان در مقابل دیدار پزشك بسیار متفاوت است، برخی بسیار خجالتی و ساكت می شوند، برخی جیغ می زنند، داد می كشند و می لرزند و تعداد اندكی می خندند.
كودكان بیمار ممكن است احساس گناه كنند، زیرا فكر می كنند كاری را انجام داده اند كه باعث بیماری و دردشان شده و شایسته تنبیه هستند. كلید اصلی حل این مشكل و برطرف كردن ترس دوران كودكی از ملاقات پزشك، شناسایی این ترس و گفت و گوی زیاد در مورد آن با كودك است.
با وجود آنكه تعداد كمی از كودكان مشكلی با این موضوع ندارند، بسیاری از آنها به ویژه در سنین 1تا 6 سالگی از دیدن افراد بیگانه و حتی پزشك نگران می شوند. در این گونه مواقع لازم است ما پدر و مادرها ذهن كودكان را پرورش دهیم و با استفاده از كتاب های داستان مصور چگونگی ملاقات كودكان با پزشك را برای فرزند خود توضیح دهیم. حتی بهتر است برای كودك وسائل پزشكی بخریم و آنها را به كودك نشان دهیم تا ترسش فرو ریزد.
مادران باید كودك را قبل از مراجعه به پزشك آماده كنند و شب قبل و حتی در راه مطب همه چیز را برایش توضیح دهیم. وقتی كه او آماده شد با اطمینان و اعتماد می تواند با این مساله برخورد كند.
پدر و مادری كه با كودك در مورد ملاقات مفید با پزشك صحبت می كنند بی تردید یك ارتباط خوب را پایه ریزی می نماید. یك نگرش مثبت، مراجعه به پزشك را لذت بخش می كند. در واقع پدرها و مادرها می توانند با گفتن جملاتی همچون ما امروز پیش پزشك می رویم كه ببینیم تو چقدر رشد كرده ای دكتر رفتن را موجه تر كنند.
در شرایط ایده آل می توان امكانی را فراهم آورد تا ملاقات های مقدماتی صورت گیرد، یعنی ملاقات های 5 تا 10 دقیقه با پزشك كه ضمن آن كودك و پدر و مادرش امكان گفت و گوی غیر رسمی را با وی داشته باشند. در طی این ملاقات ها پدر و مادرها ممكن است در مورد پیشینه و روش های درمانی پزشك تحقیق كنند. ارتباط رودر روی میان كودك و پزشك را بررسی نمایند و در مورد پیشینه ی پزشكی كودك بحث كنند.
این ملاقات موجب می شود كه كودكان بدون كمترین اضطرابی با پزشك روبرو شوند. زمانی كه كودكان بدانند هیچ اتفاق خاصی نمی افتد، احساس راحتی می كنند و در واقع ترسشان از بین می رود.
برای كودك توضیح دهیم كه دكتر نیاز دارد برای كمك به وی آزمایش هایی را انجام دهد. زمانی كه نیاز به واكسن زدن یا خون گرفتن باشد، به كودك بگوییم كه آمپول كمی درد دارد و خیلی زود خوب می شود. اگر كودك به آنچه توقع دارد رسیده باشد ترسش كمتر می شود
پدر و مادرها می توانند برای تصمیم گیری در انتخاب پزشك از كودكشان كمك بگیرند. در هر ملاقات با پزشك،صداقت داشتن بهترین سیاست است. پدران و مادرانی كه به كودكانشان آنچه را كه انتظار دارد می گویند، ریشه های اعتماد را محكم تر می كنند. اگر ملاقات پزشك برای ارزیابی دوره ی سلامت كودك باشد، او باید رشد كودك را اندازه گرفته و سلامتی اش را كنترل كند.
اطمینان داشته باشیم كه با وجود شرایط فوق، كودكان حتما به پزشك مراجعه می كنند. اگر ملاقات پزشك برای تشخیص و درمان بیماری است، برای كودك توضیح دهیم كه دكتر نیاز دارد برای كمك به وی آزمایش هایی را انجام دهد. زمانی كه نیاز به واكسن زدن یا خون گرفتن باشد، به كودك بگوییم كه آمپول كمی درد دارد و خیلی زود خوب می شود. اگر كودك به آنچه توقع دارد رسیده باشد ترسش كمتر می شود.
در نتیجه اگر می خواهیم كودكمان بر ترسش از پزشك غلبه كند؛ اول از همه پزشكی را انتخاب كنیم كه بچه ها را دوست داشته باشد و هرگز به كودكمان نگوییم اگر بچه بدی باشی دكتر به تو آمپول می زند و تهدیدهای دیگر را نیز با استفاده از لفظ پزشك به كار نبریم. زیرا كودك باید بداند آمپول زدن تنبیه نیست. آشنایی با مطب و پزشكی كه كودك می تواند نسبت به آن احساس راحتی كند بسیار اهمیت دارد.