در درجه اول بايد روي اين فرهنگ کار کرد و از خانواده‌ها خواست از اين ترفند براي تهديد کودک و اصلاح رفتار او استفاده نکنند. آمادگي کودکان براي رفتن به مطب پزشك و تزريق آمپول و واکسن، بسيار مهم است. ..
ترس کودکان از پزشك به خصوص در سنين پيش دبستاني و قبل از آن، تا حدودي به نگرش و برخورد والدين برمي‌گردد. متاسفانه هنوز هم در فرهنگ ما اگر بخواهند کودکي را از رفتار نامطلوبش بترسانند، تهديد مي‌کنند او را نزد دکتر مي‌برند يا به او آمپول مي‌زنند. با چنين نگرش فرهنگي‌اي، طبيعي است که کودکان حتي در سنين بالاتر از رفتن نزد پزشك و تزريق آمپول در هراس باشند.
محيط‌هايي که کودکان در آنها رفت‌وآمد دارند بايد دکوراسيون خوبي براي پذيرايي از آنها داشته باشند. صندلي و ميزهاي کوچک با رنگ‌‌هاي درخشان و براق که کودک را جذب کند، در کاهش اين ترس بسيار موثر هستند. بهتر است که در محيط اسباب‌بازي‌هاي مخصوص کودکان و کاغذ و مداد براي نقاشي بچه وجود داشته باشد. انجام چنين کارهايي مي‌تواند اضطراب كودك را از رفتن نزد پزشك کاهش دهد.
گاهي روپوش سفيد مي‌تواند خاطرات تلخ را براي کودک تداعي كند. مثلا خاطره فردي که با روپوش سفيد به او تزريق كرده است. در مورد روپوش سفيد نمي‌توان کاري انجام داد زيرا لباس مخصوص پزشکان و پرستاران است. مي‌توانيد ست‌هاي جراحي و پزشکي اسباب‌بازي را براي کودک تهيه کنيد. بازي با اين وسايل و توضيح والدين در مورد آنها به بچه‌ها کمک و آنان را آماده ميکند. دکتر بازي، استفاده از آمپول و توضيح دادن درباره آن، در کاهش ترس موثر است اما پزشک و پرستار هم نقش مهمي دارند.
آنها مي‌توانند قبل از تزريق و معاينه براي کودک توضيح دهند که قرار است چه کاري انجام دهند. نبايد به کودک بگويند که مثلا آمپول درد ندارد، چون اين خلاف واقعيت است اما مي‌توان براي کودک توضيح داد که اين يک سوزن کوچک است و من سعي مي‌کنم طوري برايت تزريق کنم که کمتر احساس درد کني. با استفاده از اين ترفند‌ها، ترس و اضطراب کودک ناشي از تزريق را مي‌توان کم کرد. با توجه به ويژگي‌هاي شخصيتي و رفتاري متفاوت کودکان، ميزان ترس آنها کاملا با هم تفاوت دارد. در برخي کودکان بدقلق، همه اين اقدامات و آماده‌سازي‌ها باز هم عکس‌العمل شديد ديده مي‌شود.
ممکن است اين سؤال برايتان پيش بيايد که براي کودکي که قبلا تحت جراحي قرار گرفته است چه ترفندي را بايد به کار برد؟
در عمل‌هاي جراحي متاسفانه کاري که قرار است براي كودك انجام شود، برايش توضيح داده نمي‌شود و پزشک تصور ميکند روند جراحي بايد فقط براي والدين توضيح داده شود. در حالي که اصلا اين طور نيست. کودکان وقتي در مقابل چيزي قرار مي‌گيرند که اطلاعاتي در مورد آن ندارند، به شدت مضطرب و هراسان مي‌شوند بنابراين حتما بايد با توجه سن و درک او برايش کاملا توضيح داده شود. در سنين پايين، بچه‌ها احساس مي‌كنند وقتي روي قطعه‌اي از بدن آنها جراحي انجام مي‌شود، اين قطعه براي هميشه از بدن جدا شده و کارايي خود را از دست مي‌دهد، مخصوصا کودکان 2 تا 3 ساله اين‌تصور را دارند. بايد برايشان توضيح دهيد «شب بخوابي و صبح بيدار شوي، همه‌چيز عادي مي‌شود. فقط کمي باند روي اين قسمت مي‌بندند.» نکته بعدي حضور والدين است. براي کاهش اضطراب، حضور مادر بسيار اهميت دارد. تا لحظه‌اي که امكان دارد، مادر بايد حضور داشته باشد. حضور مادر و گرفتن دست كودك به کاهش اضطراب او کمک ميکند.